Perfekcyjna rodzina recenzja

Alexandria Bockfeldt Dahl (urodzona w 1982 roku w Norwegii), znana jako Alex Dahl, jest amerykańsko-norweską powieściopisarką kryminalną, która pisze w gatunku Nordic noir. Jej prace zostały przetłumaczone na dziesięć języków, a w 2019 roku norweska gazeta Dagbladet opisała ją jako nową gwiazdę nordyckiej literatury noir. Jest autorką takich powieści jak "Obcy chłopiec", "Idealna terapeutka", "Życie za życie" czy "Po jej odejściu".

"Perfekcyjna rodzina" to thriller psychologiczny wydany w 2021 roku przez wydawnictwo Filia. Powieść liczy sobie 496 stron.

Lucia Blix po szkole poszła się pobawić z nową przyjaciółką Josie. Wieczorem mama Lucii, Elisa, przywiozła do Josie piżamkę i wypiła kieliszek wina z jej mamą. Pocałowała córeczkę na dobranoc i pojechała do domu.
Więcej nie zobaczyła już swojego dziecka. Następnego dnia dom świecił pustkami. Nie było mebli, rodziny. Nie było Lucii.
To była szczęśliwa rodzina kto uprowadził Lucię? Dlaczego to zrobił?

Bardzo dobra, wciągająca powieść. To moje drugie spotkanie z autorką i po przeczytaniu tej pozycji śmiało mogę stwierdzić, że z pewnością nie było to nasze ostatnie spotkanie. Książka podobała mi się dużo bardziej niż "mój debiut" z autorką ("Obcy chłopiec"). "Perfekcyjna rodzina" to opowieść o kłamstwach i zemście. To powieść, w której autorka pokazuje czytelnikowi do czego jest w stanie posunąć się człowiek, którym kieruje żądza zemsty. Poznajemy w niej rodzinę Blixów - Elisę i Frederika oraz ich dzieci: siedmioletnią Lucię i jej młodszego brata Lydera. Rodzina Blixów mieszka w Norwegii, w miasteczku Sandefjord (tam również toczy się akcja "Obcego chłopca"). Elisa jest stewardesą, Frederik pracuje w kancelarii. Któregoś dnia Elisa zgadza się, aby jej córka nocowała u nowej koleżanki, Josie. Dziewczynki wydają się być mocno zżyte, a matka Josie, Line wzbudza same pozytywne emocje. Kobieta jest wizażystką, ale pracuje w telewizji jako freelancerka, natomiast jej mąż jest bankierem. Po miło spędzonym wieczorze Elisa wraca do domu. Na drugi dzień wylatuje do pracy pewna, że wieczorem spotka się z córką. Niestety, Lucia nie wraca do domu... Line nie odbiera telefonów i szybko się okazuje, że jej dom jest pusty a kobiety nikt nie zna. Co się stało z Lucią? Czy możliwe jest, żeby Line stała za jej uprowadzeniem? Kim naprawdę jest Line? Co łączy ją z Elisą i Frederikiem? Odpowiedzi brak a czas działa na niekorzyść małej Lucii. Czy dziewczynka wróci do domu? Jaki był motyw jej uprowadzenia? Co kierowało porywaczami? I przede wszystkim kim są porywacze?

Książka jest bardzo dobra. Jej fabuła wciąga od samego początku i utrzymuje czytelnika w napięciu do samego końca. Ma dużo zwrotów akcji, które porządnie mieszają w głowie, za co daję autorce plusa. Dopiero pod koniec, w swoim mniemaniu domyśliłam się prawdy, ale autorka zdążyła mnie jeszcze kilka razy pozbawić pewności siebie, w efekcie czego okazało się, że nie tak do końca miałam rację do tego co i jak się potoczyło. Częściowo sama poznałam rozwiązanie zagadki, ale jednak nie była ona taka jaką sobie wyobrażałam. Autorka stworzyła intrygujące postacie, ciekawą fabułę i trzymające w napięciu zwroty akcji. Tu tajemnica goni tajemnice i nic nie jest takie jakim się wydaje. Zatajona przeszłość bohaterów mocno wpływa na teraźniejszość. Bardzo mi się podobała ta książka i z czystym sumieniem mogę ją polecić fanom thrillerów psychologicznych. Będzie to dla nich czytelnicza uczta.

W książce mamy do czynienia z dwojaką narracją - w pierwszej osobie z perspektywy małej Luci i jej matki Elisy oraz w trzeciej osobie okiem Line, pewnej dziennikarki zainteresowanej zaginięciem Lucii, Selmy Erikson oraz Marcusa, tajemniczego mężczyzny odbywającego karę pozbawienia wolności w norweskim więzieniu.

Bardzo dobra pozycja, która z pewnością spodoba się fanom thrillerów psychologicznych oraz twórczości autorki.