Pensjonat na wrzosowisku recenzja

Polska rodzina mieszkająca na stałe w Anglii jak co roku planuje wakacje. W ostatniej chwili Basia razem z najmłodszym synem postanawia „odpocząć” od reszty rodziny i wyrusza w nieznane. Zatrzymuje się w pensjonacie w którym panuje iście rodzinna atmosfera. Idealne miejsce na wypoczynek. Jednak plany „idą w łeb”, nic się nie udaje z tego co Barbara zaplanowała, gdyż drugiego dnia jej urlopu zdarza się nieszczęśliwy wypadek.
„Pensjonat na wrzosowisku” to bardzo ciepła opowieść o dokonywaniu trudnych wyborów. O umiejętności słuchania drugiego człowieka i słuchaniu go naprawdę a nie udawaniu. O sztuce kompromisu. Ale też o trudach przystosowania się do życia na obczyźnie z daleka od najbliższych, od kraju. O poświęcaniu swojego szczęścia aby szczęśliwy mógł być ktoś.
W książce tej pokazany był też punkt widzenia męża Basi. I to mi się bardzo podobało.
No i nie można zapomnieć o pięknej miłosnej historii bez szczęśliwego zakończenia i kuzynce, która przed śmiercią poprosiła Basię o pewną przysługę.
Bardzo lubię czytać książki takie jak „pensjonat na wrzosowisku”. Napełniają one człowieka optymizmem, pokazują że warto dążyć do celu, walczyć o swoje szczęście a nie tylko innych. Spełniać marzenia które wydają się nierealne.