Pensjonat Leśna Ostoja recenzja

Pensjonat Leśna Ostoja

Autor: @recenzja_na_tacy ·1 minuta
2021-08-23
Skomentuj
2 Polubienia
Główne bohaterki powieści Joanny Tekieli to kobiety silne, niezależne, na co dzień mieszkające w dużych aglomeracjach. Jednak, choć dobrze funkcjonują w tych wielkomiejskich przestrzeniach, to kontakt z przyrodą pozwala im na chwilę zwolnić, zatrzymać się, odetchnąć. Potrafią docenić piękno natury i szczerze się nim zachwycić. To kobiety szanujące tradycję i pielęgnujące więzy rodzinne. Zawsze mi z nimi po drodze.

Justyna, bohaterka „Pensjonatu Leśna Ostoja” na co dzień mieszka w mieście i pracuje w korporacji. Pewnego dnia otrzymuje od swojej przełożonej nietypowe zadanie. Musi udać się do Drzewia i doprowadzić do stanu używalności pensjonat, który jej firma zakupiła. Zdeterminowana, choć pełna obaw wyrusza w tę podróż w nieznane. Podróż, która przyniesie jej znacznie więcej niż osobistą satysfakcję i spełnienie zawodowe.

W malowniczo położonym Drzewiu spotyka życzliwych, mądrych ludzi, którzy pomagają jej zmierzyć się z zawodowym wyzwaniem. Poznaje zasady funkcjonowania wiejskiej społeczności, jej troski i kłopoty. Te małe, rozgrywające się za zamkniętymi drzwiami domów, ale też te większe, dotyczące całej wsi. Przyczynia się do rozwiązania pewnej kryminalnej zagadki, a dzięki znalezionym na strychu starym księgom, należącym do dawnych właścicieli dworu, odkrywa rodzinną tajemnicę i poznaje historię Leśnej Ostoi. A ta nieoczekiwanie okazuje się jej własną.

„Pensjonat Leśna Ostoja” to powieść o odwadze i o przełamywaniu własnych ograniczeń. O tym jak wiele możemy osiągnąć dzięki determinacji oraz wsparciu najbliższych. O tym jak istotna i potrzebna jest ludzka życzliwość, pomocna dłoń, mądre słowo. To też historia o tym, że w życiu nie ma przypadków. Choć powieść utrzymana została w nieco baśniowym klimacie, to jest niezwykle prawdziwa.

Joanna Tekieli po raz kolejny udowadnia, że jej słowa mają moc tworzenia przepięknych leśnych scenerii stanowiących tło dla opisywanych zdarzeń. Z niebywałą lekkością maluje słowem obrazy ukazujące zarazem piękno i potęgę przyrody. Pokazuje jak istotną rolę odgrywa ona w życiu człowieka.

Jeżeli jeszcze nie znacie książek Joanny Tekieli to koniecznie musicie to zmienić. „Pensjonat Leśna Ostoja” to pierwszy tom serii, a zarazem literacki debiut Autorki, ale uwierzcie mi na słowo, zupełnie tego nie widać.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-08-08
× 2 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Pensjonat Leśna Ostoja
2 wydania
Pensjonat Leśna Ostoja
Joanna Tekieli
7.3/10
Cykl: Pensjonat Leśna Ostoja, tom 1

38-letnia Justyna, pracownica korporacji, otrzymuje od wrednej szefowej zadanie, które ma ją zmusić do złożenia wypowiedzenia: ma pojechać do starego dworku położonego w leśnej głuszy i zająć się jego...

Komentarze
Pensjonat Leśna Ostoja
2 wydania
Pensjonat Leśna Ostoja
Joanna Tekieli
7.3/10
Cykl: Pensjonat Leśna Ostoja, tom 1
38-letnia Justyna, pracownica korporacji, otrzymuje od wrednej szefowej zadanie, które ma ją zmusić do złożenia wypowiedzenia: ma pojechać do starego dworku położonego w leśnej głuszy i zająć się jego...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Leśna Ostoja" to takie urokliwe SamoSię. Zbitek ładnie związanych motywów różnych, przechodzących jeden w drugi.Lekko, łatwo i przyjemnie. Jest humor, jest sensacja, jest tajemnica i łzawy dramat. O...

@Jagrys @Jagrys

Joanna Tekieli w swojej książce „Pensjonat Leśna Ostoja” posłużyła się bardzo popularnym, żeby nie powiedzieć oklepanym motywem wyjazdu na prowincję i remontu starego domiszcza, aby podarować mu nowe...

@Moncia_Poczytajka @Moncia_Poczytajka

Pozostałe recenzje @recenzja_na_tacy

Równonoc
Równonoc

„Kolejna w moim życiu równonoc. Niszczycielka. Zabójczyni. Zwykła ku*wa. To do niej wszystko się sprowadza. Z myślą, że i tym razem przed nią nie ucieknę, otwieram drzwi...

Recenzja książki Równonoc
Tak szybko się nie umiera
Tak szybko się nie umiera

Małe miasteczko w „kraju pod butem Generała”, a w nim stojący u progu dorosłości i najdłuższych wakacji w życiu osiemnastoletni Tomek Wójcicki, który twierdzi: „o świeci...

Recenzja książki Tak szybko się nie umiera

Nowe recenzje

Za nadobne
Za nadobne
@WystukaneRe...:

W polskiej literaturze mamy mnóstwo nazwisk do wymienienia, których warto wypatrywać w księgarniach. Zarówno kryminały,...

Recenzja książki Za nadobne
Wahadełko w magii
Wahadełko prawdę ci powie...
@Mirka:

@Obrazek „Wahadełko jest narzędziem, które wymaga szacunku, pielęgnacji i połączenia.” Dziś, widząc kogoś posługując...

Recenzja książki Wahadełko w magii
Obywatel Stuhr
Książka promocją filmu?
@almos:

Niedawno zmarły Jerzy Stuhr pisał i wydawał sporo książek, ale są one różnej jakości. Ta pozycja, napisana razem z syne...

Recenzja książki Obywatel Stuhr