Pechowe Zauroczenie recenzja

Wiele osób z nas zostało porzuconych przez ukochana osobę. Wtedy wydaje się, jakby cały świat zawalił się na głowę, a wszyscy dookoła są fałszywi, kłamliwi i niezdolni do prawdziwych uczuć. Każdy z tym przykrym zdarzeniem radzi sobie na swój sposób. Jedni szybko dochodzą do siebie i znajdują drugą połówkę, a inni odgradzają się od głębszych uczuć, unikając zaangażowania oraz stałych związków.

Podobna historia spotkała Andrzeja, który po ośmiu latach pracy w Wielkiej Brytanii wraca do domu. Namawiany przez rodziców, by wreszcie się ustatkować, postanawia spełnić ich prośbę. Bolesna zadra nadal tkwi w jego sercu, ale i tak ciągnie go do byłej miłości. Niby przypadkowe spotkanie Izy i jej męża, powodują że wydarzenia w jakie wplątał się bohater, będą miały dla niego ciężkie do wybrnięcia konsekwencje.

Czy mężczyzna uporał się wreszcie ze zdradą i wybaczył? Czy spotka jeszcze na swej drodze miłość, która go uszczęśliwi? Czy zatajenie prawdy z przeszłości będzie dla niego zgubne?

Muszę przyznać, że książka mimo niezbyt wartkiej akcji okazała się bardzo ciekawą i pasjonującą lekturą. Od pierwszych stron wciągnęła mnie bolesna historia Andrzeja, jego udręka i wewnętrzna walka z samym sobą. Podziwiam jego zachowanie i brak szukania zemsty. Kibicowałam mu od samego początku i mocno trzymałam za niego kciuki, by ułożył sobie życie z kobietą, która go uszczęśliwi.

Autorka bardzo plastycznie zobrazowała tę opowieść, wykreowała świetne, autentyczne postacie, które są realne i dokładnie takie, jakie możemy spotkać wokół nas. Nie ma tu przekoloryzowanego świata i wyidealizowanych bohaterów. Pisze przystępnym i lekkim stylem, który lubię oraz genialnie przedstawiła punkt widzenia z perspektywy kilku osób.

Pani Kasprzyk poruszyła w tej powieści temat zdrady, który niestety jest częsty w życiu. Jednak mimo niepowodzeń w sferze uczuciowej, nakazuje nam się nie poddawać i nie tracić wiary w miłość, gdyż nigdy nie wiemy, kiedy znowu stanie nam na drodze. Przekonanie, że nie znajdziemy już nigdy wymarzonej drugiej połówki jest błędne i trzeba zawsze myśleć pozytywnie.

Pamiętajmy również, że kłamstwo ma krótkie nogi i kiedyś wyjdzie, niby przypadkiem, na światło dzienne. Zatajenie prawdy nie jest dobrym rozwiązaniem, gdyż może zniszczyć życie niejednej osobie, a późniejsze odbudowanie zaufania bywa długotrwałe, a czasem niemożliwe. Nie warto ryzykować. Nawet najgorsza prawda jest lepsza od kłamstwa.

Jesienne pora sprzyja czytaniu, dlatego zachęcam was do sięgnięcia po "Pechowe zauroczenie". To bardzo wartościowa i interesująca lektura, która wywołuje wiele emocji. Ja brzydzę się zdradą, więc możecie sobie wyobrazić, jaka byłam wściekła na tą kobietę, która narobiła tyle złego. Mimo wszystko gorąco polecam!