Pechowe Zauroczenie recenzja

,,Coś mu mówiło, że ten wieczór stanie się początkiem sporego zamieszania w jego życiu. Postanowił się jednak nie przejmować. W końcu rozsądny człowiek żyjący w dwudziestym pierwszym wieku nie powinien wierzyć w przeczucia".

Wynik referendum dotyczącego brexitu sprawia, że Andrzej decyduje się wrócić do Polski po ośmiu latach spędzonych w Wielkiej Brytanii. Rodzice są zachwyceni jego decyzją i usilnie namawiają go, aby teraz wreszcie się ożenił. Po namyśle Andrzej przyznaje im rację. Dochodzi do wniosku, że to dobry moment, aby spróbować ułożyć sobie życie. Wprawdzie nigdy nie miał szczęścia w miłości, lecz nadal jest optymistą. Niestety jedno przypadkowe spotkanie i jedna spontaniczna decyzja pociągają za sobą szereg wydarzeń nieuchronnie prowadzących do kolejnej uczuciowej katastrofy. Dopiero po pewnym czasie zakochany mężczyzna zaczyna rozumieć, że zrobił głupstwo, ale jest już za późno, aby coś zmienić – wprawdzie można się rozstać, lecz trudno zapomnieć…

„Pechowe zauroczenie” autorstwa Katarzyny Kasprzyk to książka oryginalna i jak dla mnie nieco specyficzna. Sama nie jestem w stanie sobie przypomnieć, czy coś podobnego kiedyś czytałam. Nie do końca mogę też powiedzieć, że ta pozycja mi się spodobała. Jednak po kolei.

Po pierwsze fabuła w tej książce prowadzona jest, z perspektywy kilku bohaterów co zdecydowanie jest na plus. Najbardziej polubiłam te rozdziały z punktu widzenia Andrzeja, gdyż zwykle w romansach pierwsze skrzypce gra kobieta, a tu mogłam nieco bardziej zobaczyć męski punkt widzenia.

Sama akcja zaś nie była, jakoś szczególnie skomplikowana jednak miało to swój urok.

Pióro autorki moim zdaniem dość lekkie i przyjemne w odbiorze. Książek przez to czytało się naprawdę ekspresowo.

Mimo tego wszystko było, coś w tej pozycji co mnie automatycznie odrzucało. Od razu uprzedzam, że są to moje osobiste odczucia i preferencje i to, że ja tego nie akceptuję, nie oznacza, że inni muszą do tego podchodzić w ten sam sposób. O czym mówię?

Otóż jednym z głównych wątków tej książki jest motyw zdrady, który ja absolutnie nie pochwalam i o którym bardzo nie lubię czytać. Więc nawet jeśli ta pozycja sama w sobie nie była, zła to jednak nie do końca wpasowała się w moje gusta.

Jednak jak wspomniałam, wcześniej nie znaczy to, że każdy musi odbierać to w taki sam sposób. Musicie więc sami zdecydować, czy chcecie przeczytać tę pozycję, czy nie.