Pani Labiryntu recenzja

„ „Jesteśmy tu tylko na chwilę. Jesteśmy maleńkimi wypierdkami w dziejach ludzkości”. [...] po nas jeszcze wiele się wydarzy. Przyjdą kolejne nowe religie, według których zbuduje się nowe systemy wartości, wprowadzi nowe podziały i nowe znaczenie sprawiedliwości, miłości i miłosierdzia. Które będą tłumaczyć świat po swojemu i uważać to za jedyną słuszną prawdę. Ale ona będzie trwać nadal, jak zawsze. Matka Natura”.

„Pani Labiryntu” przenosi nas na starożytną Kretę, rządzoną przez okrutnego króla Minosa. Mimo, że władca wyspy czci bogów olimpijskich, jego poddani wciąż pamiętają poprzednią religię, kult Wielkiej Bogini, Potni. Córka Minosa, Ariadna, od najmłodszych lat zafascynowana światem przyrody, wchodząc w dorosłość uświadamia sobie jak wiele łączy ją z pradawną boginią. Ciekawość i dociekliwość wiedzie Ariadnę do poznania tajemnicy Labiryntu, ukrytego pod podłogą pałacu. Odkrycie okrucieństwa i bezduszności ojca rodzi w niej bunt, a świadomość tego kim jest ona sama, daje siłę do walki z jego tyranią.

Magda Knedler pozwala nam towarzyszyć Ariadnie od najmłodszych lat jej życia. Obserwować jak się zmienia, dorasta, zaczyna dostrzegać i rozumieć coraz lepiej otaczającą ją rzeczywistość. Dzięki pierwszoosobowej narracji mamy wgląd w świat uczuć i targających Ariadną emocji. Autorka umożliwia nam poznanie dramatycznych losów jej babki, Europy, a także matki, Pazyfae. Zaznajamia nas z rodzeństwem Ariadny, kreśli obraz łączących ich relacje. Przyglądamy się także rządom apodyktycznego, okrutnego Minosa. Jego stosunkowi do matki, żony, własnych dzieci i poddanych. Z czasem wraz z Ariadną poznajemy jego największy sekret.

Odzierając popularne greckie mity z baśniowości, bohaterów pozbawiając pierwiastka boskości i nadprzyrodzonych mocy, Magda Knedler stworzyła historię ponadczasową, z uniwersalnym przesłaniem. Na kanwie mitu o Minotaurze powstała opowieść o buncie, odwadze i miłości. O poszukiwaniu i odnajdywaniu siebie i własnej drogi. O potędze przyrody i niezwykłej sile drzemiącej w kobietach.

Autorka doskonale obrazuje złożoność ludzkiej natury, charakterów i relacji. Nieokiełznane żądze i namiętności. Pokazuje kobiecą moc, niezłomność w walce o prawdę, godność i szacunek. Podkreśla niezwykłą siłę macierzyńskiej miłości i nierozerwalny związek człowieka z naturą. Interesująca fabuła, doskonale wyważone tempo akcji, plastyczne, barwne opisy.

Polecam „Panią Labiryntu” nie tylko miłośnikom mitologii i nie tylko kobietom.