Kat z Płaszowa recenzja

"Kat z Płaszowa" Max Czornyj

Amon Göth jako przełożony nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Płaszowie cechował się szczególnym okrucieństwem. Lubował się w zadawaniu cierpienia słabszym, a zwłaszcza kobietom i dzieciom. Wśród swoich podwładnych siał niewyobrażalny terror, grozę i strach...
"Kat z Płaszowa", czyli kolejna odsłona swoistej serii autorstwa lubianego wśród czytelników twórcy thrillerów i dreszczowców, opowiadającej historie oparte o prawdziwe wydarzenia w formie zbeletryzowanej. Takim oto sposobem powstały powieści o Ilse Koch, Józefie Cyppku i kilku innych "morderczych" osobistościach. Teraz przyszła kolej na opowieść o Amonie Göth, czyli bestii w ludzkiej skórze, przerażającym, brutalnym komendancie bez żadnych skrupułów, dla którego nie istniały żadne granice, a sam siebie uważał za pana życia i śmierci, chciał dyktować tym bezlitosnym siłom warunki, tak, by wszystko działało na jego zasadach.
Max Czornyj ponownie wbija czytelnika w fotel. Przez karty powieści przelewa się bezmiar okrucieństwa, rzeki krwi i łez. Ból, wyczerpanie i obezwładniający strach. "Kat z Płaszowa" szokuje, wywołuje emocje, jakich nie doświadczymy przy żadnej innej lekturze, niektórych z nich nawet nie jesteśmy w stanie jednoznacznie określić. Nasze doznania są tym bardzo wyraźne, ponieważ narracja prowadzona jest z perspektywy samego Götha, którego bestialstwo zadziwiało nawet jego przełożonych z SS.
To właśnie dzięki temu, że autor zdecydował się na przedstawienie bardzo dokładnego punktu widzenia zbrodniarza, jesteśmy w stanie poznać jego rozbudowany, wielowarstwowy portret psychologiczny, który, choć jest nieco, a nawet niesamowicie skrzywiony, to fascynuje odbiorców swoją realnością i podobieństwem do prawdy.
Podziwiam Czornyja za to, że nie umieszcza postaci Amona Götha do ram przedmiotu. Do końca udaje mu się zachować namiastkę ludzkiego wymiaru jego psychiki, pomimo wszelkich mani, zboczeń i chorych fascynacji. Osobowość ta nie zostaje także sprowadzona jedynie do terminu "machina do zabijania", jednak rzeczywistość była zupełnie inna. Autor pokazał, że każdy człowiek, nawet ten najokrutniejszy ma uczucia, odczuwa tak samo, jak inni, ma emocje.
Nie mogę pominąć świetnego zarysowania tego, jak nazistowska ideologia oddziaływała na zwykłych ludzi. Wielu młodych uważało ją za niezmierzone dobro, aczkolwiek doprowadziła ona do upadku psychicznego wielu, w tym głównego bohatera "Kata z Płaszowa".
Do powieści Maxa Czornyja mam jeden zarzut, a mianowicie - miejscami jest ona przeciągnięta i chaotyczna, ot co. Były momenty, w których autor nie zachował proporcji, a co skutkuje przegadaniem właśnie.
⭐6/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Filia.