Smętny szofer z Alster recenzja

Powrót do inspektora Gunnara Barbarottiego i jego najbliższej współpracowniczki, Evy Backman. To już szósta książka w serii z Barbarottim i chociaż intryga kryminalna jest niezależna od innych książek z cyklu, to życie prywatne inspektora bardzo jest powiązane z historiami z poprzednich książek. W poprzednim tomie: „Rzeźniczka z Małej Birmy”, Barbarotti pochował ukochaną żonę Marianne, a w tym wiąże się z Evą, zresztą tak mu zalecała Marianne w pożegnalnym liście, który przeczytał dopiero po jej śmierci.

A jeśli chodzi o intrygę kryminalną, to mamy historię tytułowego szofera autokaru, Albina Runge, kilka lat wcześniej autobus, który prowadził Runge stoczył się do głębokiego rowu; w wypadku zginęło kilkunastu nastolatków. Sam Runge przeżył i został oczyszczony z zarzutów, ale czuje się winny tych śmierci, poza tym zaczyna dostawać groźby, ktoś życzy mu śmierci, naturalnymi podejrzanymi są rodzice dzieci, które zginęły w wypadku. Barbarotti i Backman prowadzą sprawę gróźb, która wygląda dziwnie, bo trudno przesłuchiwać wszystkich rodziców, w każdym razie Runge dostaje ochronę. Dalej nic nie piszę, obawiam się, że zbytnio zdradzę fabułę.

Mamy też wątek zaginięcia człowieka na promie, czy został zabity i przez kogo? Policja prowadzi żmudne śledztwo, które prowadzi donikąd. Od pewnego momentu wierny czytelnik kryminałów Nessera domyśla się, jak się rzecz cała skończy, że policjanci idą złą drogą, ale cóż, nie mają innego wyjścia...

Mamy też inny wątek, Eva Backman zabija młodego rzezimieszka w czasie interwencji, zostaje oczyszczona z zarzutów, ale bardzo przeżywa całą sprawę, udają się zatem z Barbarottim na kilkumiesięczny urlop na Gottlandię, kompletnie opustoszałą poza sezonem. Tam też coś się dzieje, ale znowu nie będę za dużo pisał, w ogóle mam wrażenie, że już zbyt wiele zdradziłem.

Dla kogoś, kto pierwszy raz czyta/słucha Nessera książka może się wydawać przeraźliwie nudna, dla mnie była ciekawa. Na przykład fascynująca jest obserwacja ostrożnego romansu Barbarottiego i Evy Backman. Eva zdaje sobie sprawę, że dla inspektora Marianne na zawsze pozostanie najważniejsza, ale i tak obecna relacja daje obojgu sporo radości, pięknie jest na przykład opisane, jak wspólnie milczą.

Audiobook jest znakomicie czytany przez Wojciecha Żołądkowicza.