Ostatnia noc jej życia recenzja

 Ostatnia noc jej życia to początek serii o kanadyjskim detektywie Murdochu. Rzecz się dzieje w Toronto, w końcu XIX wieku. Na ulicy znaleziono zwłoki młodej kobiety. Nie była ulicznicą. Zamarzła, jednak w jej organiźmie było opium. Komu mogło zależeć na śmierci młodej służącej? Pikanterii doda fakt, że służąca była w stanie błogosławionym. Czy jej śmierć to przypadek? Może ktoś się zbyt zuchwale z nią się zabawiał, nie licząc się z konsekwencjami? 
 Detektyw William Murdoch rozpoczyna śledztwo. Ślady wiodą go od służących do możnych, od lekarzy do osób wysoko postawionych, rządzących lokalną społecznością. A to zapowiada krętą drogę do ujawnienia prawdy. Od wieków wiadomo, że gdzie polityka miesza się z biznesem, tam bardzo trudno dojść do prawdy, mają miejsce liczne kłamstwa, szantaże i trudno wyobrażalne intrygi. Smak fałszu i obłudy nie schodzi z ust bogaczy i ludzi majętnych, uważających się za lepszych i nietykalnych. 
 Murdoch prowadzi bardzo dokładne i drobiazgowe śledztwo. Nie raz zostaje wyprowadzony w pole. Autorka tak umiejętnie kieruje akcją, że każdy wydaje się podejrzanym, każdy miał odpowiednią motywację do morderstwa. Jak już jesteśmy bliscy rozwiązania zagadki, autorka zasiewa w nas wątpliwości, ujawnia nowe fakty i – ponownie – jesteśmy w punkcie wyjścia. 
 Murdoch nie jest typowym, gburowatym detektywem. Sympatia i ciepło bije od niego od pierwszych stron. To bardzo mądry, inteligentny, a zarazem grzeczny i kulturalny detektyw, z kobiecą wręcz intuicją. Nie można go nie lubić. 
 W powieści tej dostajemy też namiastkę obyczajów tamtych czasów. Poznajemy życie zwykłych ubogich ludzi, działalność kurtyzan, aż po wystawne i wytworne życie wyższe bogatszych i wykształconych sfer, a zarazem bardzo zepsutych i zdeprawowanych, ogarniętych żądzą pieniądza i władzy. 
 Ostatnia noc jej życia to niebywała powieść kryminalna, z nutką tajemniczości i mroczności. Chociaż rzecz się dzieje w odległych dla nas czasach nie odczuwa się tego czytając powieść. Przyznam, obawiałam się, że z uwagi na umiejscowienie akcji w odległej historii, trudno będzie mi przez nią przebrnąć. Ale jak bardzo się myliłam. Moja intuicja mnie zwiodła. Książka jest napisana bardzo lekkim piórem, czyta się z wielką łatwością, niesamowicie wciąga czytelnika, trudno jest ją odłożyć. 
 Po pierwszym tomie bardzo zaprzyjaźniałam się z Murdochem, nie wyobrażam sobie, aby moja przygoda miała się skończyć na pierwszym tomie. Na pewno sięgnę po kolejne. Czy będą równie dobre, jak część pierwsza, tego niestety nie wiem. Zakładam, że autorka w miarę kolejnych tomów będzie podkręcać napięcie i emocje, i liczę, że każda kolejna część jest jeszcze lepsza. Mam nadzieję, że po lekturze całej serii będą mogła śmiało napisać, że to prawdziwy majstersztyk.