Ostatnia noc jej życia recenzja

O książce dowiedziałam się z opowieści mojej koleżanki - fanka kryminałów od jakiegoś czasu namawiała mnie na tę serię. Zaintrygowana zasiadłam do internetu i przeczytałam wiele pozytywnych recenzji - to przechyliło szalę. Zaraz później poprosiłam wydawnictwo o egzemplarz recenzyjny, i nie żałuję. Historia zawarta w książce wciągnęła mnie bezpowrotnie.

Akcja powieści dzieje się w ziemie 1885 roku w Toronto - na jednej z zapomnianych i mało odwiedzanych uliczek zostaje odnalezione zamarznięte ciało młodej kobiety. Okazuje się, że jest to Therese Laporte, służąca w domu Rhodesów. Sprawą śmierci zajmuje się detektyw Murdoch - miejscowy detektyw, spokojny i samotny po śmierci swojej narzeczonej mężczyzna po kolei przesłuchuje grono znajomych doktora, którzy mają wiele do ukrycia. Dzięki śledztwu wychodzą na jaw od wieków skrywane sekrety, tajemnice i zawiłości w jakich żyli do tej pory Rhodesowie.

"Ostatnia noc jej życia" nie jest typowym kryminałem jakich teraz pełno. Styl retro w jakim została napisana, idealnie oddaje klimat dziewiętnastowiecznej miejscowości - możemy wejść do bogatych domostw, poznać obyczaje a także bliżej zapoznać się z klasyfikacją społeczeństwa. Fani kryminałów będą zachwyceni metodami rozwiązywania zagadek - oprócz klasycznych dedukcji detektywa znajdziemy także pomocne wykorzystanie nauki - pomiary Bertillona.

Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie - czasami jednak zbyt łatwo. Niestety ja sama, nie odnalazłam w niej "tego czegoś". Wydaje mi się, że to po prostu rzecz gustu. Nie mniej jednak, powieść jest napisana prostym i łatwym językiem dzięki czemu odbiorcą może być każdy. Główny bohater Whilliam Murdoch to świetnie dopracowana postać, o której chce się dowiadywać więcej. Widać, że autorka dopieściła ją w każdej możliwej skali. Zwykły człowiek który dzięki swojej ciężkiej pracy odnosi sukcesy, a który nie zatracił się w tym to rzadkość. A do tego oddany katolik, który bardzo wysoko ceni wiarę i oddanie Bogu. Doświadczony przez los, zjednuje sobie sympatię czytelnika dzięki czemu, przez książkę idzie się - można by rzecz, ramię w ramię z detektywem.

Naciągana jest dla mnie jednak fabuła historii. Niby jest pięknie, ładnie - masa zagadek, tajemnic i skrywanych opowieści czyni książkę bogatszą i interesującą, to jednak pod koniec dochodzi się do wniosku, że jest to trochę niewiarygodne. Widzi, że pod jednym dachem znajdują się sami zwyrodnialcy: pedofile, zboczeńcy, bigamiści czy zwykli dziwkarze. Możliwe, że autorka chciała nas, czytelników zaskoczyć - niestety nie bardzo jej się to udało.

Podsumowując: barwna opowieść, osadzona w pięknym klimacie to ogromny plus. Wciągająca lektura, z małymi niedoskonałościami na pewno usatysfakcjonuje potencjalnych fanów kryminałów a także tych, którzy przygodę z tym gatunkiem literacki zaczynają. Osobiście nadal przekonuje się do owego rodzaju, więc z miłą chęcią sięgnę po drugi tom, który mam nadzieję okaże się lepszy w fabule od tomu pierwszego.

Ocena: 4/6