Osobliwy hymn recenzja

Nie przesadzę, jeśli powiem, że „Osobliwy hymn” autorstwa Laury Thalassy jest jedną z książek, na które czekałam i wypatrywałam. Bardzo polubiłam bohaterów, nie mogłam sobie wyobrazić tego, że nie dowiem się, jakie były ich dalsze losy. Autorka otwarła nam drzwi do nowego świata, w którym zarówno magiczne istoty, jak i ludzkie egzystują, a zaciąganie długów bywa niezwykle niebezpieczne. Czasami zapominamy o tym, że nic w tym świecie nie jest za darmo, a każdą przysługę trzeba będzie spłacić. Nie zawsze dzieje się to w sposób, na który w innych warunkach byśmy przystali z ochotą. Czy spotkanie z Królem Nocy, Desmondem Flynnem, byłoby takie złe?

Główną bohaterką książki autorstwa Laury Thalassy pod tytułem „Osobliwy hymn” jest Callypso Lillis, syrena, która w swoim życiu przeszła bardzo wiele. Kiedy była nastolatką znalazła się w sytuacji bez wyjścia, jedyną możliwością było zaciągnięcie długu u kogoś potężnego, kto będzie chciał jego spłaty. Te wydarzenia na zawsze zmieniły ścieżkę Callypso. Obecnie dziewczyna nosi na sobie nieprzyjemne pamiątki po zadanych torturach, chociaż powróciła do Desmonda. Najgorsze jest to, że Złodziej Dusz nadal pozostaje nieuchwytny, a zniknięcia elfów nie ustały. Czy na zbliżającym się święcie Przesilenia uda się odkryć, kto jest odpowiedzialny za te wszystkie uprowadzenia? Czy uda się przekonać innych, że to nie Des stoi za tym wszystkim? Elfy potrafią toczyć swoje własne boje, a gdzie w tym wszystkim jest miejsce dla Callie? Czy uda jej się uniknąć kłopotów?

„Osobliwy hymn” to bez zwapnienia książka, w której udaje nam się dowiedzieć nieco więcej na temat Desmonda Flynna. Nie bez przyczyny się go obawiano, jest bardzo silny i dla swojej Callypso jest gotów na wszystko. Ich miłość wzrasta, co jest po prostu piękne. Jest jednak coś, co sprawia, że nie mogą się cieszyć sobą nawzajem, Tajemnicze zniknięcie żołnierzy z innych królestw zwróciły uwagę. Nikt nie wie, kim jest Złodziej Dusz, co naraża wszystkich na poważne niebezpieczeństwo. „Osobliwy hymn” rozpoczyna się tam, gdzie zakończyła „Rapsodia, Callie była zmuszona poradzić sobie ze swoimi traumami, wywołanymi przeżyciami będącymi nie do pozazdroszczenia. Współczułam jej, miałam nadzieję, że szybko stanie na nogi i uda jej się rozwinąć nowe możliwości. Nigdy nie przestanę myśleć, jaka niesamowita jest Laura Thalassa. Jej książki mnie po prostu powalają. Nie tylko potrafi uchwycić wachlarz emocjonalny swoich postaci i przedstawić to w realistyczny sposób, ale także kreuje świetną fabułę, tworzy niesamowite światy. Z ogromną przyjemnością sięgnę po inne historie tej autorki, jej styl przypadł mi do gustu.