Żadanica recenzja

Przed laty Pani Katarzyna Puzyńska pisała bardzo przyzwoite kryminały. Świetna seria, dużo się działo, a oczekiwanie na kolejny tom dłużyło się niemiłosiernie. Zawsze można było liczyć na ciekawe śledztwo w pięknych okolicznościach przyrody.

Jak to w kryminałach bywa, musi być jakiś trup. Autorka chcąc być oryginalną, tym razem, zamordowała własną twórczość i to dosłownie. Czemu? Nie wiem. Zamiast zakończyć tę serię i rozstać się z nią bez bólu, tak jak zaplanowała, zaczęła pisać na siłę, kontynuację, zmieniając przy okazji charakter i wprowadzając wiele bzdur. Żadanicę nazwała horrorem i nietrudno nie zgodzić z autorką, ale nie o gatunek literacki tu chodzi a o fabułę. Pani Kasia nie dawno wydała pojedynczą książkę pt. "Chąśba". Inną, odbiegającą charakterem od serii i wtedy potrafiła uprzedzić czytelnika, aby spodziewał się zmian. Czemu teraz przy czternastej części, a więc kontynuacji, zapomniała napisać, że to całkowicie inna książka, a jedynie bohaterowie i miejsce akcji pozostaje bez zmian.

Fabuła to jeden wielki miszmasz w którym, chyba nawet autorka, trochę się pogubiła. Do Lipowa zwołała, większość bohaterów z poprzednich części, nie oszczędzając nawet zmarłych, gdyż w ostatnim rozdziale, w akcie desperacji, wskrzesiła do żywych jedną z postaci.

Ucieszyłam się, powrotem Klementyny Kopp, ale moja radość nie trwała długo, gdyż z dawnej postaci pozostała tylko czarna skórzana kurtka i łysa głowa, pogrzebany pozostał bezpowrotnie jej cięty język, którym zjednała sobie przed laty rzeszę czytelników.

Największą atrakcją tego tomu była pojawiająca się co kilkadziesiąt stron staruszka, którą dało się pogonić przy pomocy katechizmemu.

Pani Kasiu, ta książka nie powinna być kontynuacją serii, której nadała Pani przez lata swoisty charakter. Może i jest to dobra powieść, ale nie w cyklu kryminalnym. Skoro, jednak stała się kontynuacją, to ja oceniam tę lekturę w takich kategoriach. Moja opinia jest surowa, ale szczera. To strasznie nieudana plątanina ludzi i zdarzeń. Wprowadzenie paranormalnego wątku zabiło fabułę bezpowrotnie. Wisienką na torcie niedorzeczności stało się zakończenie. Niby kryminał, bo są trupy i zgraja policjantów, ale zabrakło tego, co najważniejsze, a mianowicie śledztwa. Karygodne zaniedbanie! Wszystko się samo wyjaśnia, dlatego uważam, że powinna Pani już zamknąć komendę w Lipnicy. Ta wioska nie potrzebuje już ochrony władzy tylko większej ilości katechizmów.

Książki nie polecam.