Spadające gwiazdy recenzja

„Spadające gwiazdy” to książka, która ewidentnie przyciągnęła mnie uroczą okładką i choć czytało się ją błyskawicznie, to niestety nie uraczyła mnie swoją treścią.

Zbliżająca się do trzydziestki Emily, zostaje poinformowana przez rodziców o tym, że ma przejąć na własność kurort narciarski Snowdrift Summit, od lat będący w posiadaniu rodziny. Kobieta pracująca jako instruktorka jazdy na nartach, nie do końca widzi się w roli zarządzającej tak wielkim ośrodkiem, a poza tym miała zgoła odmienne plany dotyczące swojej przyszłości. Dociera do niej również fakt, iż zostanie zmuszona do pozostania w miasteczku po odejściu rodziców na emeryturę. Pogrążona w rozmyślaniach Emily, dowiaduje się, iż do miejscowości przyjechała grupa filmowców, a wśród nich Zach Ryder, popularny aktor. Jakby tego było mało, okazuje się, że Emily została wybrana do roli nauczycielki jazdy na nartach dla przystojnego gwiazdora. Między tą dwójką od początku zaczyna być wyczuwalna chemia, a sprawy przybierają błyskawicznego obrotu.

Czytając tę książkę, nie mogłam uwierzyć, że dwójka ludzi może tak szybko się w sobie zakochać. Żeby po miesiącu znajomości kupować pierścionek i wyskakiwać z zaręczynami? Zdecydowanie nie jestem fanką tak szybko rozwijających się relacji. Uważam, iż miłości należy dać czas, a w przypadku tej historii czytelnik został ograbiony z emocji oraz możliwości obserwowania rodzącego się uczucia, nieśmiałych gestów i pierwszych poważnych wyznań. W zamian dostaliśmy wszystko podane na cukierkowej tacy, udekorowane przewidywalnym, przesłodzonym zakończeniem. Wśród pozytywnych stron tej historii mogę wymienić ciekawe wątki rodzinnych tajemnic z przeszłości oraz siłę damskiej przyjaźni na przykładzie Emily i jej przyszywanej siostry Kylie. Natomiast zabrakło mi również rozwinięcia interesująco zapowiadającego się wątku narciarstwa, który to początkowo zapowiadał się jako jeden z najważniejszych elementów tej powieści.

Ta książka okazała się być dla mnie niemałym rozczarowaniem. Spodziewałam się rozgrzewającej świątecznej atmosfery oraz powoli rozwijającego się uczucia w otoczeniu zaśnieżonych stoków narciarskich, a otrzymałam bezbarwną, małowartościową, okrytą przytłaczającą warstwą lukru opowieścią z rodzaju tych bajkowych o królewnach i książętach. Jest to historia, którą na pewno bardzo szybko zapomnę.