Córka kata recenzja

Po licznych recenzjach - w większości pozytywnych, przyszła pora i na mnie bym zasiadła do "Córki kata" i zaczytała się w świecie nakreślony przez Oliver'a Potzsch'a. Co z tego wyszło? A takie bajki...

Historia opowiada losy Jakuba Kuisla - kata, który przez torturowanie i wymierzanie kary utrzymuje swoją rodzinę, oraz Marty - akuszerki, która zostaje posądzona o konszachty z diabłem oraz morderstwa. Losy tych dwojga splatają się ze sobą, gdy kobieta zostaje skazana na karę śmierci, a wyrok wykonać ma właśnie Jakub. Mężczyzna nie wierzy w winę kobiety i postanawia na własną rękę odkryć i dowiedzieć się prawdy. Razem z córką Magdaleną oraz Simonem - młodym medykiem, rozpoczyna śledztwo, które ma oczyścić Martę z postawionych jej zarzutów. Jednak nie jest to takie proste...

I znów powtarza się historia, gdzie to co podoba się innym, mnie podoba się mniej. Nie powiem, że całkowicie znudziła mnie ta historia - nie, nie - wręcz przeciwnie, jest to naprawdę kawał dobrej prozy, gdzie autor wypadł niesamowicie dobrze. Chodzi tu bardziej o moje własne uczucia. Nie jest to książka która idealnie oddaje moje klimaty i ulubione gatunki. Nie czułam tego "czegoś" podczas czytania...brak tej iskry niestety w pewien sposób zaważył na ocenie.

Fabuła jest niesamowicie nakreślona - wciąga, intryguje i ciekawi. Akcja, która zrównoważona idealnie wpasowuje się w tło wydarzeń jak i fabułę, świetnie komponuje się z tym co Oliver chce przekazać czytelnikowi. Bohaterowie - zróżnicowani i nietuzinkowi. Naprawdę pod tym względem wszystko jest idealne. Może nawet i za bardzo. Cała historia wydaje mi się nad wyraz dopracowana, czy nawet przepracowana - w niektórych momentach zdziwienie nie schodziło z mojej twarzy, co niestety nie było tym razem pozytywem.

Kolejnym minusem, oprócz moich własnych uprzedzeń jest nad wyraz wielka historyczność w książce. Fanką historii pod każdym względem nie jestem, dlatego w co dłuższych kawałkach nudziłam się i irytowałam - chciałam żeby coś się działo, chciałam akcji, miłości. Niestety na to długo przychodziło mi czekać, a satysfakcja nie była tak dużo by zrekompensowała mi czas poświęcony nad historyczną opowiastką.

Ogólnie rzecz ujmując: jest to książka warta uwagi, a tym bardziej przeczytania. Jest to literatura z najwyższej półki - piękna oprawa graficzna idealnie oddaje świetną treść książki. Czyta się bardzo szybko, i dość przyjemnie. Lekki styl, przystępny język - opowieść o poświęceniu, miłości, wierze i czarach. Mieszanka wybuchowa ale w wielkim stylu. Każdy kto ceni jakość powinien koniecznie zapoznać się z tą książką.

Ocena: 4/6