Okruchy przeszłości recenzja

Na przeczytanie książki autorstwa Rachel Hore - żony pisarza D.J. Taylora - miałam ochotę już od pierwszej chwili, w której zobaczyłam ją wśród listopadowych zapowiedzi wydawnictwa Prószyński i S-ka. Spodobała mi się w niej zarówno okładka, jak i opis znajdujący na ostatniej stronie. Wzbudził on we mnie wiele pozytywnych i zarazem intrygujących emocji, więc czym prędzej przygarnęłam ją do swoich zbiorów.

"Okruchy przeszłości" to historia młodej kobiety, która po tragicznej śmierci swojej matki pozostała pod opieką osamotnionego ojca. Wzajemne stosunki między dwójką bohaterów należały do jak najbardziej poprawnych, jednak brakowało w nich charakterystycznych - dla tego typu zależności - relacji. Mężczyzna po stracie ukochanej żony stał się osobą zamkniętą w sobie, a jego trudny charakter coraz częściej dawał o sobie znać. Po wielu latach takiego życia Fran wyniosła się z domu i zaczęła podróżować z orkiestrami po całym świecie. Muzyka była dla niej ucieczką od problemów dnia codziennego, a także pasją, którą pielęgnowała w sobie od wielu już lat. Pewnego dnia artystka dowiaduje się o poważnym wylewie swojego ojca i czym prędzej postanawia wrócić do swojego rodzinnego miasta. Stan zdrowia pana Morrisona nie wróży niczego dobrego, więc kobieta podejmuje decyzję o pozostaniu w aktualnym miejscu zamieszkania i oferuje pomoc pracownikowi swojego taty, który na czas jego choroby pozostał sam ze wszystkimi obowiązkami... Wspólnie z Zackiem podejmuje się rekonstrukcji strzaskanego witraża z pobliskiego kościoła, który odkrywa przed bohaterką wiele tajemnic...

Niewątpliwie powieść napisana przez Rachel Roche zawiera w sobie wiele cech charakteryzujących literaturę kobiecą. Ponadto jest ona książką pełną uczuć, ciepła, muzyki i lekkiej niepewności, która towarzyszy bohaterom w trakcie trwania fabuły. "Okruchy przeszłość" są raczej spokojną lekturą i na dobrą sprawę nie obserwujemy w niej zbyt wielu zwrotów akcji. Możemy za to zaobserwować sporą grupkę - całkowicie różnych - ludzi, którzy radzą sobie z życiem na swój sposób. Osobiście najbardziej polubiłam Fran, która była na swój sposób osobą naiwną, a także pragnącą miłości i ciepła drugiej osoby. Ilekroć bohaterka wiązała się z kimś i miała nadzieję na szczęśliwy związek, to po jakimś czasie okazywało się, iż wszystkie jej starania od samego początku były skazane na klęskę. Dopiero po przyjeździe do rodzinnego miasta kobieta zaczęła odnajdywać prawdziwą drogę w swoim ziemskim życiu.

Lekturę z czystym sumieniem chciałabym polecić każdemu. Stanowi ona bowiem prawdziwą odskocznię od otaczającej nas rzeczywistości i powoduję, iż na kilka godzin przenosimy się do całkiem innego świata. Dodatkowo książka została napisana przy pomocy naprawdę pięknego języka. Szkoda tylko, że w całości tekstu aż roi się od różnego rodzaju literówek, które momentami przyprawiają czytelnika o zawroty głowy..


Wydawnictwo Prószyński i S-ka, listopad 2010
ISBN: 978-83-7648-516-4
Ilość stron: 472
Ocena: 8/10