Królowa Żaru recenzja

Po przeczytaniu pierwszych dwóch tomów musiałam skończyć tą trylogię. Trochę trzeba było czekać, ale nawet tak długi odstęp czasu nie wpłynął na zapomnienie szczegółów tej historii no i ta mapka cudna cały czas co jest w niej najlepsze pokazuje gdzie dokładnie się teraz znajdują bohaterowie naszej powieści.

Oczywiście mój ukochany motyw: buntu, tyrana, którego trzeba obalić, swój lud wyzwolić – podsumowując walka o wolność i przetrwanie. Czytając opis wiedziałam, że ta historia jest dla mnie, przez takie książki płynę, chyba, że bardzo nie polubimy się z główną bohaterką, choć z reguły mam jeszcze tych pobocznych, którzy nadrabiają za ciamajdę numer jeden. Tutaj nie miałam tego problemu: królowa bez tronu, próbująca go odzyskać – najchętniej uratowałaby wszystkich swoich poddanych (niewolników), czy jest to możliwe? Jest tutaj obraz przyjaźni, śmierci, rozpaczy, jak może polegać na osobach, którym może ufać, a przynajmniej których uważa za swoich sojuszników. Czy jej pomagają, jak bardzo nie potrafią być jednogłośni i z czym sama bohaterka zmaga się aby podjąć decyzję. Na zewnątrz twarda, w środku nie pewna, pełna ran, żalu i bólu. Do czego musi się posunąć aby ocalić swoich ludzi? Jak ciężkie nosi brzemię? Kim musi się stać? Od kiedy jej matka zginęła na jej oczach nosi maskę: najpierw Księżniczki Popiołów, później Królowej Theodosii, teraz musi stać się Królową Żaru, udawać własną śmierć, pozbyć się uczuć, poświęcić siebie.

Cudowne zwieńczenie historii. Od zawsze główna bohaterka była twarda, z każdym kolejnym tomem widać jak się zmieniała, aby podjąć walkę i być gotową stanąć twarzą w twarz ze swoim przeznaczeniem. Czego się nauczyła? Ilu ludzi czy swojej duszy straciła pomiędzy tymi etapami? Musicie się przekonać sami czytając tę krwawą historię.

Jeżeli komuś podobała się seria Czerwonej Królowej Victorii Aveyard, czy nawet Kosogłos, ponieważ oby dwie serie mają jakąś drobinę, która jest podobna do tej historii, a przynajmniej motyw walczenia o swoją wolność i większości ludzi; bohatera, którego ludzie potrzebują aby się przeciwstawić. Spotkałam się, że te ostatnie tomy są słabsze od pozostałych i nie, nie jest tak w tym przypadku. Piękna historia i choć wiemy, że jest ona tylko wymysłem to jak bardzo potrafimy sobie wyobrazić, że mogłaby się stać rzeczywistością.