Syn biskupa recenzja

Odcięci od świata ,zatrzymani w czasie - kim są współcześni amisze? Sięgając po książkę Kelly Irvin dużo naczytałam się na temat społeczności, której poświęciła całą serię, począwszy od Syna pszczelarza.
Amisze to zamknięta społeczność żyjąca w USA nastawiona negatywnie do wszelakich technologii: telefonów, komputera, telewizora, nie używająca samochodów, tylko bryczki, twierdząc, że wszystkie te elementy są im zwyczajnie niepotrzebne i jedynie osłabiają więzi rodzinne. Pokojowo nastawieni do otaczającego świata, żyją skromnie trudniąc się najczęściej rolnictwem lub rzemiosłem. Odizolowani od reszty świata żyją według "ordungu", który reguluje ich wszystkie aspekty życia codziennego. Znak rozpoznawczy każdej amiszki to biały czepek i czarna długa suknia. Kiedy minie "rumspringa" określana jako czas buntu, dokonuje się chrzest będący decyzją o ich przynależności.
Na tle spokojnego, sielskiego życia - może miejscami nieco monotonnego zostały przedstawione losy naszej bohaterki Leilii Lantz. Kończy się rumspringa, lata lecą i należałoby się określić, którą drogą podążyć. Skromna, nieco niezdarna, ale bardzo naturalnie zachowująca się Leila na brak adoratorów narzekać nie może. Wybór z pewnością do łatwych należeć nie będzie. Will zabiegający o jej względy byłby idealną partią, niczego mu nie brakuje, rozsądek nakazywałby związać się z tym rozsądnym człowiekiem - gwarantem stabilności i aprobaty najbliższych. Co innego podpowiada serce wyrywające się do syna biskupa Jessego Glicka, nieco tajemniczego, dającego Leilii fałszywe nadzieje. Odwieczny wybór miedzy sercem, a rozumem, między pozostaniem w społeczności amiszów gwarantującej bezpieczeństwo, a niepewnej przyszłości z dala od bliskich - z tymi dylematami będzie musiała się zmierzyć amiszka Leila.
Bezpieczna przystań czy niepewne jutro pełne niespodzianek? Dla skromnej, spokojnej, kochającej swą rodzinę Leilii wybór będzie nieoczywisty.
Książka według mnie zasłużyła na 6 gwiazdek - sam pomysł sięgnięcia po temat amiszów był pomysłowy, niestety nie do końca charakter tej zamkniętej społeczności został przez autorkę wyrażony. Dialogi między bohaterami miejscami dość proste, zbyt infantylne, momentami nudne. Ta wielobarwna społeczność ma swoją wspaniałą historię oraz tradycje, które u Kelly Irvin nie do końca są żywe, postaciom brakuje charakteru, cech szczególnych.
Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.