Agentka Churchilla recenzja

To moja druga przeczytana książka autorstwa Alana Hlada. Autor debiutował powieścią Długi lot do domu. Na polski rynku wydawniczym ukazały się do tej pory dwie książki autora: Światło nad ciemnościami i Agentka. Ta ostatnia pochłonęła mnie bez reszty! Pan Alan jest członkiem Historical Novel Society, Literary Cleveland oraz Akron Writer’s Group. Mieszka w niewielkiej stanie Ohio w Stanach Zjednoczonych, gdzie wiedzie szczęśliwe życie wraz ze swoją ukochaną rodziną.

Tak jak wspomniałem, poprzednia powieść Agentka z bardzo odważną bibliotekarką w rolach głównych, była jedną z najlepszych powieści przeczytanych w zeszłym roku. Liczyłem, że Agentka Churchilla, trzecia powieść Alana Hlada na polskim rynku, będzie również doskonałą lekturą. A jak było w rzeczywistości?

Okładka przenosi nas do Paryża, do Francji. Na pierwszym planie możemy podziwiać kobietę. Jak się okaże, bardzo niezwykłą, odważną, która odegra główną rolę w powieści. Dodatkowo widzimy jedną z najsłynniejszych budowli paryskich stolicy Francji, Łuk Triumfalny. Sam napis na górze okładki wskaże nam, o czym będzie to lektura:

Agentka Churchilla to książka, w której główną rolę odgrywa Rose Teasdale, maszynistka w podziemnej kwaterze gabinetu wojennego samego premiera Wielkiej Brytanii, Winstona Churchilla. Ciężko pracuje na dwie zmiany. Dodatkowo martwi się o swoich rodziców, którzy muszą często schodzić do schronów, bo niemieckie naloty na wyspiarski kraj powtarzają się bardzo często.

W okupowanym Paryżu Lazare Aron, młody chłopak żydowskiego pochodzenia stara się uprzykrzać życie okupantowi. Działa sam, dziurawi opony, podpala samochody. Robi to, co może zdziałać w pojedynkę. O mały włos, a wpadłby w ręce SS. W ostatniej chwili niespodziewanie ktoś ratuje mu życie. Tak trafia do francuskiego ruchu oporu.

Rose, zna bardzo dobrze język francuski, o czym dowiaduje się sam premier. Uznaje, że dziewczyna, po odpowiednim przeszkoleniu, mogłaby stać się agentką i działać w okupowanej Francji. W tym czasie podczas niemieckiego nalotu giną w gruzach budynku rodzice Rose. Kobieta jest zrozpaczona, ponieważ wcześniej straciła brata, który mył pilotem RAF-u i został zestrzelony przez Niemców. Wie też, że chciałaby pomścić wyrządzone jej rodzinie zło. Za cel stawia sobie zdanie kursu i przedostanie się na tereny zajęte przez okupanta.

Nie muszę pisać, że Rose pozna się z Lazarem. Jak potoczy się ta znajomość? Co przeżyją podczas walki z okupantem?

To historia oparta na wielu faktach historycznych, to historia, w której autor chciał upamiętnić osoby, które pod przykrywką szpiegów walczyli z niemieckim agresorem. To też przepiękna, wzruszająca historia, która wyciśnie nie jedną łzę u czytelnika. Czy to historia ze szczęśliwym zakończeniem?

Koniecznie musicie przeczytać najnowszą powieść Alana Hlada. Polecam ją serdecznie.

Recenzja książki powstała dzięki Skarpie Warszawskiej. Serdecznie dziękuję za egzemplarz.