Od ognia piekielnego recenzja

Po tragicznych wydarzeniach, które zmieniły Mirkę, zniszczyły związek i zmusiły do powrotu w rodzinne strony, kobieta zaczyna pracę w lokalnej gazecie. Pewnego dnia jej szef wysyła ją by zrobiła reportaż reklamujący nowy ośrodek wczasowy na Mazurach. Na miejscu początkująca dziennikarka poznaje troje studentów, którzy opowiadają jej legendy związane z pobliskim grobowcem, nawiedzonym domem oraz zaginięciami sprzed lat. Gdy po nocnej wyprawie w tamto miejsce Mirosława budzi się, z przerażeniem odkrywa, że praktycznie nic nie pamięta, a nowi znajomi zniknęli bez śladu. Co wydarzyło się w tamtym lesie? Czy uda się odnaleźć młodych ludzi?

Autorka sprawnie przemieszała ze sobą kryminał z horrorem, tworząc z tego rewelacyjny melanż. Główna fabuła poprzetykana została retrospekcjami sprzed powrotu Mirki do Ostródy, co pozwala lepiej poznać i zrozumieć jej późniejsze postępowanie. Początkowo historia przebiega dość spokojnym rytmem, żeby w końcu nabrać szaleńczego tempa. Intryga utkana przez pisarkę przepełniona jest tajemniczością, napięciem, atmosfera mroku i grozy jest każdym przeczytanym rozdziałem, oblapiając czytelnika niczym rozgrzana smoła oraz sprawiając, iż włosy jeżą się na głowie.

Treść została tak genialnie skonstruowana, że odbiorca nie wie do końca, co jest prawdą, a co wytworem umysłu. Pisarka podsuwa mu przerażające obrazy, mylne tropy, lokalne klechdy, wśród których lawirujemy i błądziły jak dziecko we mgle, gubiąc się w swoich domysłach. Jednak to właśnie ten wątek nadprzyrodzony – przeklęta ziemia, klątwa, duchy, demony czy nawiedzony dom - urozmaica tę pozycje, czyniąc ją jeszcze ciekawszą. Aczkolwiek należy przy tym pamiętać, że "najbardziej przerażające bestie tkwią w samych ludziach".

Poza ponadnaturalnymi aspektami na uwagę zasługują też inne kwestie poruszone przez Paulinę Cedlerską. Na pierwszy plan wysuwa się tu poczucie winy, które potrafi siać spustoszenie w psychice, niszcząc przy tym inne wymiary naszego życia, czyjąc codzienność czymś trudnym, z czym nie możemy sobie poradzić. Ważny był też wątek toksycznej rodziny, w której źle pojmowane poczucie miłości oraz ochrony doprowadziło do tragedii. Autorka pokazuje również, iż "dążenie do prawdy często jest naszym najgorszym przekleństwem", a odkrycie jej nie zawsze przynosi spodziewaną ulgę.