Ocalony recenzja

„Śmierć nie zechce uwolnić go ze swojego lodowatego objęcia”
Tak brzmi sentencja zachęcająca czytelnika do sięgnięcia po książkę, która tak naprawdę jest nudna i wtórna, a jedynym jej plusem jest zakończenie i tak nie rekompensujące bólu czytania tej powieści. Jak dla mnie „Ocalony” pokazuje, że tym razem Herbert spuścił z tonu oddając w nasze ręce książkę słabą, której nie warto kupić nawet po przecenie.
Wszystko zaczyna się od katastrofy Jumbo-jeta, który rozbija się w okolicach Londynu. Okropna tragedia wstrząsa całą Anglią, a jedynym cudem ocalałym jest drugi pilot Kelner, który dziwnym zbiegiem okoliczności traci pamięć, więc nie może ujawnić żadnych bliższych szczegółów wypadku. Przeczuwa jednak, że za jego uratowaniem się stoi coś więcej niż tylko szczęście.
Psują się jego stosunki z przyjaciółmi, oraz innymi pracownikami firmy lotniczej. Wszyscy zaczynają traktować go jak odmieńca i dziwaka.
Zdany na własne siły rozpoczyna prywatne śledztwo, w trakcie którego dowiaduje się coraz dziwniejszych rzeczy, dochodzi do zaskakujących, często sprzecznych i nieracjonalnych wniosków. To wszystko prowadzi go do jakiegoś końca, którego nadejście rychło przewiduje.
„Ocalony” – Gdy ujrzałem tę książkę na półce w antykwariacie w swoim miasteczku wiedziałem, że muszę ją mieć. Teraz już rozumiem, przed jakim błędem ostrzegał mnie sprzedawca proponując raczej „Nawiedzonego”, lub „Kryjówkę” tegoż samego pisarza. I ja także chcę Was ostrzec w tej recenzji przed popełnianiem podobnych błędów. Oczywiście jak każda powieść Herberta, ta też ma kilka plusów, z których największym jest z pewnością ciekawe zakończenie, ale nie jest one wystarczające do męki, jaką musimy przejść czytając tę niezwykle nudną i nieciekawą książkę. Dodatkowym błędem jest polskie wydanie, które jest co by tu dużo nie mówić tragiczne, i to nie ze względu na papier czy okładkę, ale na wielkość liter (chyba drukowana była 3-4 bo znaki są takie małe, że trzeba mieć lupę). Ktoś z wydawnictwa chciał zaoszczędzić na stronach, co jednak nie za bardzo się sprawdziło, i tak po około 10 minutach czytania zaczynają bolec oczy. Przykro mi, ale jeżeli książka sama w sobie jeszcze jakoś ujdzie to już te czcionki nie, stąd tak niska ocena.