Obcy recenzja

Gdybym jednym zdaniem miała powiedzieć, o czym jest książka " Obcy " Maxa Czornyja to powiedziałabym, że o złu, które przybrało postać człowieka. Czy każdy człowiek jest zły ? Pewnie nie, ale autor właśnie ten temat wziął na warsztat i to nie po raz pierwszy. Aż trudno uwierzyć, że tak wiele stron można zapisać kreśląc na nichl wciąż nowe oblicze zła, cierpienia, bólu.

Okładka książki jest bardzo wymowna, ale sam opis już niekoniecznie. To sprawiło, że z większą ciekawością sięgnęłam po tę lekturę.

Retlowowie od dawna czekają na pozwolenie na wyjazd do Polski. Gdy ten dzień nadchodzi, nie zwlekając ani chwili, pakują swój dobytek i emigrują. Osiedlają się na wsi. Liczą na spokojne życie i dobrosąsiedzkie stosunki. Niestety, rzeczywistość jest brutalna, a zamknięte środowisko małej miejscowości nie pomaga. Na każdym kroku czują pogardę, a uprzedzenia sąsiadów doprowadzają do nieszczęścia. Nie spodziewali się, że ze względu na swoje pochodzenie oraz religię, będą dyskryminowani. Skala przemocy zarówno fizycznej, jak i psychicznej okazała się przerażająca.

Każdy człowiek ma dwa oblicza swojej natury, tą dobrą i tą złą. To od niego zależy, której użyje w określonych okolicznościach. W przypadku tej książki to nie sami dorośli prześladują rodzinę z Kabatamarat, ale pozwalają na to dzieciom, a te w swojej brutalności nie odstają od swoich rodziców.

Książka, na pewno, jest dobra, ale mnie nie przekonała. Ciężko mi się ją czytało i to nie tylko ze względu na temat czy problematykę. Styl nie przypadł mi do gustu. Wybijały mnie z rytmu, również, nawiązania do historii sztuki. Było ich zbyt wiele i stanowiły niepotrzebny zapychacz.

Powieść wielogatunkowa. Mamy tu ogrom grozy czy thrillera, ale także literaturę faktu i historię sztuki. Czornyj od dawna w swoich powieściach pokazuje wiele twarzy i wciąż zaskakuje czytelnika.

Ta książka budzi wewnętrzny sprzeciw i zmusza do refleksji nad naszym człowieczeństwem. To niemy krzyk i wołanie o to, aby w każdym, niezależnie skąd pochodzi dostrzec człowieka.