Mala M. 2 recenzja

Po tę książkę sięgnęłam tak siłą rozpędu, bo czekałam aby poznać dalsze losy szalonej Malwiny Mączki, która nienawidzi swojego imienia i przedstawia się wymyślonym skrótem: Mala M.
Tę część napisała sama Lilka Płonka i widać od razu, że nie ma tu Pauliny Świst, chociaż styl pisania i humor jest nieco podobny.

Niestety, musze przyznać, że ta część zupełnie mnie nie pochłonęła, owszem, czytało się szybko i lekko, lecz właściwie to sama nie wiem o co chodziło. Nic ciekawego się nie wydarzyło, tak właściwie to książka jest o niczym, nudna, bez żadnej w zasadzie akcji. Wydawało się miejscami, że coś ciekawego się zaczyna, lecz po kilku stronach ponownie wiało nudą. Wprawdzie przeczytałam ją do końca i pewnie ze zwykłej ciekawości sięgnę po następną część, lecz tylko dlatego, że ciągle chciałabym wiedzieć o co chodzi w tej całej historii. Chociaż z pewnością zrobię sobie dłuższą przerwę od tego typu literatury, gdyż zawiodłam się niemal na całej linii. Owszem, było trochę humoru i nawet stary żarcik o piłce nożnej, lecz to może dlatego ocenę dałam 5/10.

Wydawało się, że gdy Mala musiała się ukrywać przed zagrażającymi jej osobami to akcja rozwinie się szybko, lecz polegało to tylko na przemieszczaniu się jej w kilka miejsc, "dużą" akcją było ratowanie kotka, który utknął na wysokim drzewie, oraz picie bardzo dużej ilości różnego rodzaju trunków, najwięcej piwa, oraz podczas pobytu na Węgrzech wina..., po wyjeździe na obóz do Cetniewa główną akcją była gra w scrabble i picie..., poza tym jeszcze tylko seks z Ramzesem na różne sposoby.

Zakończenie oczywiście zapowiada dalszy ciąg, więc czekamy na to co się wydarzy lub nie w trzeciej części.
Nie wiem, czy ją polecić, sami zdecydujcie...