Droga recenzja

Ależ to było złe..... Spodziewałam się czegoś zdecydowanie lepszego, miało to być arcydzieło i książka, w której zakocham się od razu. Na zabój. Na zawsze...... Nic z tego. Nie widzę tu w żadnym aspekcie czegoś genialnego. Motyw drogi, ojciec i syn. Nic oryginalnego. Dziecko na siłę próbowało wywołać emocje w czytelniku. Miało być takie urocze, rozczulające, bezradne i kochane. Wyszło irytujące i głupie. Postawa ojca była beznadziejna, zero jakichkolwiek przemyśleń i logiki. Koszmar. A DIALOGI! Nigdy nie czytałam gorszych. Zdaję sobie sprawę, że to jest w sporej mierze wina tłumacza (osobiście uważam, że przez to, że OKAY zostało przetłumaczone na DOBRZE dialogi, które tu występują brzmią sztucznie, nienaturalnie i wręcz żałośnie.)Przez całą książkę zastanawiałam się, kiedy nastąpi to wielkie BUM o którym tak wszyscy mówią, przecież to klasyk, majtersztyk i nigdy nic nie poruszy mnie bardziej niż to. No cóż, heh...
Strasznie, ale to strasznie denerwujące było to, że nic nie wiemy o świecie. Dosłownie. Wiemy tylko, że Ziemia została spalona, a ludzkość jest na wyginięciu. Ale dlaczego? Wielkie pożary, meteoryt, katastrofa ekologiczna, czy może kosmici? Autor nic nie wyjaśnia, a w tym wypadku to moim zdaniem było kluczowe. Czuję się, jakby Cormac Mc Carthy stwierdził, że "O MAM POMYSŁ NA KSIĄŻKĘ, OJCIEC I SYN BĘDĄ WĘDROWAĆ PO NIEWIADOMOCO Z NIEWIADOMO JAKICH PRZYCZYN! SUPER!". Serio mam wrażenie, że dziesięciolatek potrafiłby wykreować lepiej świat i ułożyć lepiej dialogi. Nie wiem, to pewnie specjalnie, ale dla mnie to po prostu żenada. Szanuję, jeśli to według ciebie cudowna, wzruszająca książka, którą kochasz nad życie. Dla mnie była beznadziejna i na siłę próbowała wzbudzić emocje. A ja takiego zabiegu bardzo nie lubię. Może za kilka lat przeczytam ją po raz kolejny i znajdę w niej coś innego, chciałabym bardzo, ale wątpię......
Chcę obejrzeć też film i porównać go do książki ponieważ niejednokrotnie słyszałam, że obydwa dzieła dobrze się dopełniają i razem tworzą spójną całość.
Zobaczymy.