Rosario Tijeras recenzja

Akcja powieści Jorge Franco rozgrywa się w ciągu jednej nocy – oto do szpitala przywieziona zostaje płatna zabójczyni, znana w całym Medellín Rosario Tijeras. Towarzyszy jej oddany przyjaciel - Antonio. To on dzwoni w nocy do Emilia, byłego kochanka Rosario, żeby poinformować go o jej stanie. To on całą noc czuwa pod drzwiami sali operacyjnej i zamartwia się stanem kobiety. To on ją wspomina i to dzięki niemu poznajemy jej życie.

To, że Antonio jest w Rosario beznadziejnie i nieodwołalnie zakochany nie stanowi dla nas absolutnie żadnej tajemnicy. Dla samej Rosario również. Jednak to nie Antonia kobieta wybiera na swojego kochanka, a jego przyjaciela, Emilia.

I chociaż to Antonio zna Rosario jak nikt inny i jak nikt inny jest jej bliski, to noce i miłosne uniesienia należą do Emilia właśnie.

Rozdźwięk między miłością cielesną i duchową jest w powieści Franco bardzo wyraźnie zaznaczony – te dwie rzeczy nie idą dla Rosario w parze. Mogłyby, gdyby tylko tak postanowiła, ale z jakiegoś powodu tego nie robi. Dlaczego tak się dzieje? Nigdy się tego nie dowiemy, tak samo, jak nigdy nie dowie się tego Antonio.

Wiemy jednak jedno – miłość nie jest w stanie uleczyć Rosario. Obojętnie od tego jak wiele by jej było, jak byłaby delikatna i wrażliwa, nie jest w stanie zabliźnić ran zadanych przez brutalne życie i straszną rzeczywistość w której żyją bohaterowie.

,,Rosario Tijeras'' jest jednak nie tylko opowieścią o nieszczęśliwej miłości i niebezpiecznym, okrutnym świecie. To równocześnie historia o zderzeniu dwóch światów – Antonio i Emilio to młodzieńcy z ,,dobrych domów''. Mają pieniądze, mają widoki na przyszłość. Nie muszą się martwić dniem jutrzejszym.

Z kolei Rosario jest dziewczyną z biednych dzielnic Medellín – skrzywdzona przez matkę i przez ojczyma, na jakiś czas zamieszkała z bratem, którego jedyną perspektywą na dorobienie się pieniędzy i tym samym uzyskanie lepszego życia była przynależność do jakiegoś gangu.

W tym zderzeniu świat Rosario wygrywa – jest bowiem konsekwentny, uparty i bezlitosny. Pojawia się w najmniej odpowiednich i najmniej spodziewanych momentach. Wtedy, kiedy wydaje się, że rzeczy idą ku lepszemu pojawiają się ,,oni'' i... I wszystko zaczyna się od nowa. Zniknięcie, upadek, przeprosiny, zgoda. I jeszcze raz – karuzela.

Historia tego dziwnego i toksycznego trójkąta miłosnego konsekwentnie dąży do tragedii – i o tym od pewnego momentu wiemy nie tylko my, ale i bohaterowie powieści Jorge Franco. Jest to o tyle przygnębiające, że ta opowieść po prostu nie może mieć innego zakończenia. Bo wszystkie zdarzenia, które byłyby mniej radykalne i nieodwołalne w swoich konsekwencjach nie byłyby rozstrzygające.

A tej nocy, w poczekalni jednego z wielu szpitali Medellín rozstrzygnąć musi się wszystko.