Dziennik Noel recenzja

Noel oznacza tyle co narodzić się, a zatem jest symbolem, czy raczej wyznacznikiem nowego początku. To bardzo wymowny tytuł dla ostatnio napisanego cyklu powieściowego autorstwa Richarda Paula Evansa. Pierwszą część trylogii stanowi "Dziennik Noel" - najbardziej osobista i autobiograficzna historia ze wszystkich napisanych przez autora, zawierająca w sobie wiele z jego osobistych przeżyć i doświadczeń. Byłam bardzo ciekawa tej powieści odkąd przeczytałam o niej w serwisie Goodreads i wprost nie mogłam się doczekać, kiedy "The Noel Dairy" zostanie przetłumaczona i wydana w Polsce.

"Dziennik Noel" to historia Jacoba Christiana Churchera popularnego pisarza, który odniósł w życiu ogromny zawodowy sukces. Możnaby powiedzieć, że po pierwsze sam sobie na niego zapracował (choć na pewno otrzymał niejedną pomocną dłoń), a po drugie los wreszcie zaczął być dla niego łaskawy i po wielu smutnych latach w końcu dopisało mu szczęście. Jacob miał trudne i nieszczęśliwe dzieciństwo. Wychowywany samotnie przez matkę zmagającą się z depresją po śmierci starszego syna, czuł się odrzucony i niekochany, choć jak każde dziecko pragnął ciepła i opiekuńczych ramion, które otoczyłyby go miłością. Dlatego jako czteroletni chłopczyk tak bardzo pokochał Noel - kobietę, która przez krótki czas mieszkała z Churcherami w czasie, kiedy wydarzyła się tragedia i wszystko się zmieniło. Dziewczyna starała się zastąpić chłopcu matkę, ofiarować mu swoje ciepło i zainteresowanie. Teraz, po latach, Jacob dostaje informację o śmierci matki, która przed kilkunastoma laty wyrzuciła go z domu. Mężczyzna musi zmierzyć się z demonami przeszłości, które tak bardzo starał się wyrzucić z pamięci, pragnie też odnaleźć kobietę, która od wielu lat odwiedza go w snach i wydaje się być kimś bardzo bliskim.

Powrót do Salt Lake i ponowne przekroczenie progu rodzinnego domu jest dla Jacoba ogromnym wyzwaniem, któremu musi stawić czoła. Sprzątanie zagraconego domu, przeglądanie pamiątek z dzieciństwa, wizyty sędziwej sąsiadki, niespodziewane spotkanie z piękną dziewczyną oraz dziennik pewnej kobiety są niczym oczyszczenie i dopingują mężczyznę do działania. Jacob musi rozliczyć się z przeszłością, bo... "Jeśli trwasz w złości, to tak, jakbyś połknął truciznę i miał nadzieję, że umrze ktoś inny."

Bohater chce wreszcie wybaczyć matce, odszukać ojca, który odszedł po śmierci brata oraz dowiedzieć się czegoś o tajemniczej kobiecie ze snów. Pragnie rozpocząć nowe życie, w którym zagości dobro, miłość i szczęście, których tak mu zawsze brakowało.

"Dziennik Noel" to przepiękna i wzruszająca historia przepełniona pozytywnymi emocjami. Opowieść o tym, że dobro może narodzić się również ze złych doświadczeń, samotności, bólu, rozczarowania, odrzucenia i nieszczęścia. Powieść przepełniona jest wiarą i nadzieją na lepsze jutro. Zmusza do głębszej refleksji na temat tego co w życiu jest naprawdę ważne, ale bez zbytecznego patosu i przesady.

Powieści pana Evansa są trochę jak lekarstwo - skuteczne na smutek, zwątpienie, obojętność, chandrę, czy po prostu gorszy dzień. Należy je dawkować systematycznie, co jakiś czas i w razie potrzeby. To zazwyczaj lektury na jeden, może dwa wieczory, czyta się je, a właściwie pochłania za jednym posiedzeniem. To historie, które dają czytelnikowi pozytywne nastawienie, optymizm i ochotę do działania.

Pamiętam jak przed laty postanowiłam nie sięgać po powieści tego autora. Wiecie dlaczego?... Z czystej przekory. Myślałam sobie, że skoro tak wiele osób czyta jego powieści, to ja sobie daruję. Trzymałam się tego postanowienia do czasu, gdy pewnego dnia bibliotekarka poleciła mi "Zegarek z różowego złota" - wtedy nowość wydawniczą. Skusiłam się, wypożyczyłam, przeczytałam i... przepadłam. Od tej pory miałam naprawdę sporo do nadrobienia. Teraz z niecierpliwością czekam na każdą następną książkę autora i zazwyczaj zamawiam, gdy tylko pojawi się w mojej bibliotece.

Zachęcam do zaprzyjaźnienia się z "Dziennikiem Noel", a także ze wszystkimi innymi powieściami pana Evansa. Naprawdę warto!