Nowa ziemia recenzja

W ostatnim czasie dużą popularnością cieszyła się trylogia „Igrzysk śmierci”. Teraz nadszedł czas na „Nową Ziemię”. Obie książki wiele łączy, jednak każda z nich jest wyjątkowa.

„Zawsze zmierzaj ku światłu. Podążaj za swoją duszą. Ona może mieć skrzydła. Jesteś moja gwiazdą przewodnią jak ta, która wzeszła na wschodzie i prowadziła trzech króli”

Autorką jest Julianna Baggott, znana również pod pseudonimem Bridget Asher. Do tej pory opublikowała siedemnaście książek, które są skierowane do dorosłych jak i młodszych czytelników. Powieści, które napisała ukazały się w ponad pięćdziesięciu zagranicznych wydawnictwach. Wraz z mężem założyła fundację Kids in Need – Books in Deed. Jej celem jest przekazywanie dzieciom z ubogich rodzin darmowych książek. Baggott wykłada na Uniwersytecie Stanowym Florydy. Prowadzi tam zajęcia z kreatywnego pisania. Pierwsza część trylogii „Świat po Wybuchu” została przetłumaczona na 20 języków. Wytwórnia Fox 2000 kupiła do niej prawa filmowe.

„Serce brata zawsze dotrze do każdego miejsca, do którego będzie zmierzał, tuż przed sercem Helmuda. Właśnie w ten sposób Helmud przejdzie przez świat – serce jego brata, jedno uderzenie, a potem jego własne serce. Serce na sercu. Serce prowadzące. Serce podążające za nim. Bliźniacze serca, złączone ze sobą”

Głównymi bohaterami są Pressia i Partridge. Żyją w świecie, który jest po wielkich eksplozjach. Szesnastolatka mieszka z innym zmutowanymi w gruzach. On wychował się w sterylnych warunkach Kopuły, gdzie znajdują się Czyści. Pressia musi uciekać przed poborem do militarnej organizacji. Partridge opuszcza czyste miejsce, by poszukać swoją matkę. Wychowali się w innym środowisku, wiele ich różni. Jednak spotykają się. Jak potoczą się losy bohaterów? Czy wypełnią swoje zadania?

„Nowa Ziemia” to książka, która szokuje brutalnymi opisami. Po wybuchu ludzie są normalni tylko w Kopule. Tam gdzie mieszka Pressia, każdy jest zmutowany. Najbardziej zszokował mnie widok dzieci wtopionych w kobiety, ptaków na plecach Bradwella oraz lalki w ręce Pressi. Świat, który przedstawia nam autorka jest niebezpieczny. Mieszkańcy walczą o przetrwanie. Bohaterowie każdego dnia widzą śmierć. Żyją w trudnych warunkach. Liczą na to, że z pomocą przyjdą im Czyści. Tylko czy oni się interesują tym, co dzieje się poza Kopułą?

W trakcie czytania miałam ochotę przerwać książkę. Dlaczego? Miałam świadomość, że pozostało mi niewiele stron i moja przygoda z bohaterami się zakończy. Jednak nie przerwałam, gdyż nie byłam w stanie. Fabuła jest zbyt zaskakująca i ciekawa, by odkładać tę powieść. Akcja jest wartka, nieraz podwyższyło mi się ciśnienie. Język jest prosty, a zarazem piękny. Zachęcam do przeczytania „Nowej Ziemi”. Baggot napisała piękną książkę, która jest nie tylko o przetrwaniu, ale i o sile miłości, władzy i manipulacji.