Decimus Fate i Talizman Marzeń recenzja

Oto miasto Guile - z magami, wojownikami, karczmami, złodziejami i wszystkim innym, co szanujące się quasi średniowieczne miasto w świecie fantasy, mieć powinno. To właśnie tam połączą się losy dwojga tajemniczych mieszkańców Guile - czarnoskórego łowcy demonów zwanego Opiekunem, jak i starego maga Decimusa Fate'a. A połączy ich wspólna sprawa, jaką jest konieczność powstrzymania tajemniczej choroby w nieodległym klasztorze, o co prosi ich przełożona tego miejsca. Bardzo szybko okaże się jednak, że misja ta będzie najmniejszym problemem obu mężczyzn wobec tego, co ich za chwilę spotka...

Mamy tu klasyczną, ale w jakieś mierze także zaskakującą swoją postacią opowieść fantasy, która przedstawia losy dwóch silnych bohaterów - wojownika i maga, z których to pierwszy stara się unikać walki, zaś drugi zrezygnował z czarów. Klasyczne są oczywiście kluczowe elementy tej historii, czyli walka dobra ze złem, próba odkupienia winy oraz pięknie zarysowana, szorstka, męska przyjaźń. Zaskakującym jest zaś to, że każdy z powyższej pary bohaterów stara się być kimś zupełnie innym, aniżeli się urodził...

 Fabuła książki skupia się na kolejnych losach Opiekuna i Decimusa, stawiając ich czasami na wspólnej ścieżce zdarzeń, zaś innym razem rozdzielając relację na osobne wątki z udziałem każdego z nich. I mamy tu wyprawy do niezwykłych miejsc, swego rodzaju kryminalne śledztwo związane z próbą odkrycia przyczyn tajemniczej choroby w klasztorze, jak i również konfrontację z naprawdę złymi ludźmi i nieludźmi, którzy za sprawą magii, ale też i miecza, pragną wyrównać z nimi swoje rachunki. To klimatyczna, dobrze poprowadzona i trzymająca w napięciu do samego końca, relacja.

Opiekun i Fate - trudni w obyciu, charakterni, mający za sobą burzliwą i dramatyczną przeszłość bohaterowie, których nie sposób nie polubić. Pierwszy z nich jest szorstkim, małomównym oraz kierującym się twardymi zasadami wojownikiem, zaś drugi doświadczonym, niegdyś budzącym lęk i zmagającym się z demonami poczucia winy, magiem. Najważniejsze wydaje się to, że przez całą lekturę poznajmy ich krok po kroku, aczkolwiek i tak nie możemy być pewni do końca, kim i jacy oni są. Oczywiście poznamy tu także i innych barwnych bohaterów z drugiego planu, by wspomnieć o pewnej starej wiedźmie w roli gospodyni domowej, czy też żądnej zemsty młodej dziewczynie, która stawia wszystko na jedną kartę...

Jakim jest świat tej opowieści...? Otóż pięknym, na wskroś magicznym, łączącym sobą ludzką codzienność z istnieniem piekła oraz wymiarów Fae. Obok czarów, którym poświęcono tu naprawdę wiele miejsca i uwagi - m.in. w zakresie jakże cennej alchemii, znajdziemy tu również niezwykły obraz życia w tym świecie, gdzie mamy chociażby biedne i mieszkające na ulicy sieroty, niewybredne komentarze względem samotnych kobiet, szemrane interesy gangów, czy też kwintesencję tego, czym winno być spędzanie czasu w karczmie - jadło, napitek oraz niespodziewane bitki.

 Opowieść ta stanowi sobą początek nowego cyklu i zarazem nowej, rozpisanej na wiele tomów przygody, o czym przekonuje nas zresztą finał tej książki. To swego rodzaju zapoznanie z tym magicznym światem i jego bohaterami, które w mej ocenie wypada naprawdę udanie, budząc naszą ciekawość, zaintrygowanie i apetyt na więcej. To klasyka fantasy, ale podana nieco inaczej i w bardzo nowoczesnym stylu, co ma swój wielki urok. To wszystko przekłada się zaś na porywającą i niezwykle przyjemną lekturę, która nie tylko upływa nam w błyskawicznym tempie, ale też i autentycznie nas bawi i zapewnia wielkie emocje, wobec których nie można przejść zupełnie obojętnym.

„Decimus Fate i Talizman Marzeń”, to jakość pisarskiego warsztatu Petera A. Flannery – na polu scenariusza, kreacji bohaterów i miejsca akcji oraz budowania napięcia. W naszej polskiej perspektywie to także znakomity przekład Macieja Pawlaka oraz piękne ilustracje Pawła Zaręby – dwa elementy, bez których powieść ta nie byłaby tak dobrą. Z tych wszystkich względów gorąco polecam i zachęcam was do sięgnięcia po tę pięknie wydaną książkę, której okładka ma w sobie coś iście magicznego…