Nostalgia recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Po przeczytaniu opisu książki spodziewałam się mniej więcej co dostanę. Lekkiej powieści obyczajowej osadzonej gdzieś bliżej nieokreślonej przeszłości.

Teraz po przeczytaniu „Nostalgii” nie jestem w pełni stwierdzić, że książka spełniła moje oczekiwania. Ponieważ „Nostalgia” zawiera dużo metafor, przemyśleń czy dosyć ładnie zarysów opisów przyrody. Nie jest to standardowa powieść historyczno-obyczajowa z domieszką romansu.

Główna bohaterka Amalia jest dla mnie jakby postacią baśniową, dziwną i ciekawą zjawą. Snuje się, rozmyśla jest pełna melancholii. Czytając jedynie w pierwszej połowie książki Amalia zachowuje się jak człowiek z krwi i kości. Trudno jest mi stwierdzić czy polubiłam Amalię.

W miarę czasu przewija się mnóstwo postaci drugoplanowych, które w jednym rozdziale się pojawią by za dwa następne zniknąć na dobre. Zero zaangażowania. Autorka jakby nie starała się przy tworzeniu ich. Czasem popychają fabułę do przodu, ale jakby zupełnie z przypadku. Jest to niewątpliwie pewien zgrzyt, bo oprócz Amalii tak naprawdę w tej powieści nie ma innych ważnych bohaterów, których choć trochę można poznać.

Fabuła. Ciężko tak naprawdę stwierdzić o czym tak naprawdę jest. Opis jakby nie pasujący do książki. Śledzimy losy Amalii, które nie powodują, że drżę z niecierpliwienia co będzie dalej. Czytanie „Nostalgii” jest płynne i szybkie. Co jest dużym plusem, bo zwyczajnie nie męczyłam się czytając. Ale tuż po przeczytaniu książki odczuwam pewien niedosyt. Autorka powinna skupić się na budowaniu relacji między bohaterami. Bo bez podstawowych rzeczy jak dialogi, może retrospekcje nie mam pojęcia skąd w późniejszej scenie poważne deklaracje uczuć. W tym aspekcie jest kiepsko, bo zwyczajnie nie wiem dlaczego nagle postacie twierdzą, że są sobie bliskie i to co jest między nimi jest wyjątkowe. Podczas czytania miałam wrażenie jakbym gdzieś zgubiła całe rozdziały opisujące te rodzące się uczucie. Nieporozumienie.

"Nostalgia" ma pewne spore minusy, ale książka ma coś w sobie. Nawet nie wiem czy koniec końców lubię tą książkę i czy wrócę kiedyś do niej. Jest naprawdę nietuzinkowa.