Chodząca mądrość – trzy pokolenia, dwa psy i poszukiwanie szczęśliwego życia recenzja

Mam zwyczaj, że jeśli dostaję książkę od nowego wydawnictwa, zawsze ląduje ona na szczyt stosu książek do przeczytania. Z "Chodzącą mądrością" stało się podobnie - i nie mogę powiedzieć, żebym żałowała.Bo choć zawsze wydawało mi się, że w opisie relacji człowieka z psem nie może być nic ciekawego... To tą książkę czyta się rewelacyjnie!


Mamy tu bowiem połączenie dość prostej historii z próbą przekazania czytelnikowi pewnej filozofii życia, którą przestawia nam sam Deepak Chopra, znany zapewne zapalonym czytelnikom poradników. Za granicą jest uwielbiany, traktowany jako chodzący autorytet - w Polsce jeszcze niezbyt znany, ale znając życie, to szybko się zmieni.

Jedyna rzecz, która męczy w tej książce to brak chronologicznego uporządkowania, co czasem wprowadza mały zamęt. Na szczęście, udaje się go ogarnąć i po pewnym czasie przestaje się zwracać uwagę na tę małą niedogodność. A warto z nią powalczyć, bo książka oferuje naprawdę wiele: galerię nietuzinkowych postaci (nie tylko ludzkich) i przemyślenia, można rzecz, filozoficzne, którym nie sposób nie przyznać racji.

„- Oto znakomity przykład różnicy między ludźmi a psami[…] – Psy są osadzone w teraźniejszości. Nie martwią się o jutro i nie rozpamiętują dnia wczorajszego. Mają pełną świadomość chwili obecnej, a ich uwaga skupiona jest na jednym punkcie.”

No właśnie, psy. W książce są dwa - jeden jest jedynie wspomnieniem z dzieciństwa, pretekstem do opowiedzenia historii. Drugi, Cleo, to pełnowartościowy bohater. A właściwie bohaterka, wszak to suczka. To przez nią mamy możliwość wysłuchania wielu zabawnych opowieści, ale i poznania wielu mądrości... No i kto by powiedział, że tak wiele może nas nauczyć własny pies?

Jest jeszcze jedna gratka, o której w tej recenzji zapomnieć nie mogę - wątek związany z Michaelem Jacksonem, którego autorzy książki znali osobiście. Choć ja sama wielką fanką Króla Popu nie jestem (choć jego muzykę lubię i doceniam jego wkład w rozwój tego gatunku), to dla wielu może to być dodatkowy smaczek i zachęta do sięgnięcia właśnie po tę pozycję książkową.

Jeśli chodzi o stronę techniczną, nie ma się do czego przyczepić. Gotham ma świetną narrację, a jednocześnie buduje swój obraz fajnego, życiowego faceta, który nie jest tylko synem swojego ojca, choć pewnie niejedna osoba tak go traktowała. Fajny jest też pomysł na rozpoczynanie rozdziału od krótkiej rozmowy na temat, który z pewnością zaliczono by do filozofii. Napotkałam opinie, że w książce nawala czasem korekta i brakuje przecinków, ale ja nie zauważyłam. Zbyt mnie wciągnęło ;)

Komu więc polecam? Przede wszystkim psiarzom, bo warto wiedzieć, ile uczy cię Twój własny pies. Fanom Michaela Jacksona, bo jego wątek naprawdę nadaje smaczku tej książce (choć zdaję sobie sprawę, że nic nowego na temat Waszego idola raczej się nie dowiecie). Ale też każdemu, kto szuka odpowiedzi na tak zwane elementarne pytania dotyczące ludzkiego życia.

Egzemplarz książki otrzymałam od wydawnictwa Barbelo.