Nigdziebądź recenzja

Czasem ludzie mają ochotę choć na moment stać się niewidzialnymi. Liczą, że dzięki temu ich problemy znikną, a oni sami będą mogli rozkoszować się chwilą wolności od codziennych spraw. Właściwie zazwyczaj są to tylko przelotne myśli, których nikt nie bierze na poważnie. W końcu tak czy siak musimy zmierzyć się z codziennością i dźwignąć obowiązki, które na nas czekają. Ale gdyby jednak możliwość bycia niewidzialnym istniała, to czybyśmy z niej skorzystali? Przypuszczam, że raczej nikt nie chciałby z własnej woli być zapomnianym i pomijanym. Jednak nie wszyscy stanęli przed oczywistym wyborem…

Główny bohater powieści, Richard Mayhew, popadł w rutynę. Wiódł ustatkowane życie, które jest celem wielu osób. Miał dobrą pracę i kochającą narzeczoną i do szczęścia praktycznie niczego mu nie brakowało. Nie zamierzał porzucać swojego dotychczasowego życia, jednak w wyniku nieoczekiwanych i dość dziwnych zdarzeń, został do tego zmuszony. Nie spodziewał się, że nagle, z dnia na dzień, stanie się obcy dla wszystkich, których zna, a spojrzenia przechodniów na ulicy nie zatrzymają się na nim nawet na chwilę. Bo kto by pomyślał, że pewna wróżba zapowiadająca, że drzwi staną się źródłem kłopotów, okaże się prawdziwa? Czy to możliwe, aby jedna drobna decyzja obróciła życie Richarda do góry nogami, wprawiając w ruch machinę niezrozumiałych i niepokojących wydarzeń?

“Wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają się w stada i atakują wszystkie naraz.”

Któregoś dnia, Richard, w zwyczajnym ludzkim, odruchu postanowił pomóc bezdomnej, zakrwawionej dziewczynie. Właśnie wtedy “wypadł” z rzeczywistości - przestał istnieć dla mieszkańców Londynu. Tak jakby za sprawą magicznej gumki wymazano go z pamięci i serc innych ludzi. Od tamtej pory bohater znajduje się w Londynie Pod, czyli w mieście zamieszkanym przez przeróżne dziwne istoty, które zostały zepchnięte w szczeliny społeczeństwa i odrzucone. Richard jest w sytuacji bez wyjścia, dlatego decyduje się pomóc owej bezdomnej dziewczynie (która przedstawia się jako Drzwi) w ucieczce przed mordercami chcącymi ją zabić. Ona wprowadza go w zawiły świat Londynu Pod. W ten sposób Richard poznaje wiele dziwnych stworzeń i przeżywa wręcz szalone sytuacje. Ale czy podróż z nową kompanką pozwoli mu znaleźć sposób powrotu do Londynu Nad?

“Nigdziebądź” to w trzech słowach książka DZIWNA I SZALONA, ale również bardzo osobliwa. Podczas lektury czytelnik ma do czynienia z całą gamą barwnych i niezwykłych postaci (choć główny bohater niestety do nich nie należy), które często potrafią zaskoczyć lub rozbawić do łez. W tej pozycji niczego nie da się przewidzieć i choć czasem wydaje się, że niektóre sytuacje są po prostu wyciągnięte z kapelusza, to tak naprawdę wszystko razem łączy się w logiczną, acz nietypową całość. To naprawdę coś, stworzyć dzieło wykraczające poza jakiekolwiek schematy, ociekające oryginalnością i niecodziennymi pomysłami. Do tego trzeba mieć talent oraz ogromną wyobraźnię, której Gaimanowi wcale nie brakuje.

Przyznaję, że ta książka mnie zachwyciła, choć wzbudziła też we mnie niepokój, a chwilami nawet smutek. Autor w wyszukany sposób przedstawił niepewność świata. Bawiąc się słowem stworzył coś, co w każdym czytelniku może wywołać inne, czasem sprzeczne uczucia. Myślę, że każdy z Was powinien “zażyć” Gaimana w jakiejś postaci. “Nigdziebądź” idealnie nadaje się na początek. Z całego serca polecam spróbować.