Nigdy, nigdy, nigdy recenzja

Decyzja o nieposiadaniu potomstwa, mimo rozwoju naszego świata, dalej może być postrzegana jako bardzo kontrowersyjna. Linn świetnie zdaje sobie z tego sprawę, jednak fakt, że nie planuje mieć dzieci, towarzyszy jej od dziecka. Szukając drugiej połówki często musiała pożegnać się z relacjami, ze względu na odmienne poglądy dotyczące zakładania rodziny. W końcu jednak trafiła na Philipa, który od samego początku akceptował jej decyzję i wychodził z założenia, że bardzo chce mieć dzieci, ale jeszcze bardziej chce być z nią.
Jednak wszystko zaczęło się zmieniać w momencie kiedy jej dwie najbliższe przyjaciółki spodziewają się maluszków, a większość ludzi z jej otoczenia, w podobnym wieku, już ma swoje pociechy. Wtedy właśnie Philip zaczyna mieć wątpliwości, czy aby na pewno nie chciałby znaleźć się w roli taty. Zdaje sobie jednak bardzo dobrze sprawę z tego, że Linn nie byłaby ich matką.
Książka nie jest jakoś fabularnie wybitna, wbijająca w fotel i zbytnio nie zaskakuje. Mimo to uważam, że jest bardzo potrzebna. Główna bohaterka po prostu nie planuje mieć dzieci. Czuła to od dawna. Mimo to, spotyka się niemal codziennie z pytaniami "Kiedy zamierzasz zajść w ciążę? Wiecznie młoda nie będziesz." czy stwierdzeniami pokroju "Chciałabym już mieć wnuki.", "Jeszcze ci się zmieni.", "Zobaczysz, jakbyś urodziła to od razu zechciałabyś więcej". Właśnie dlatego uważam tę książkę za ważną. Jeżeli zapytałabym teraz kobiety o to czy kiedykolwiek, niezależnie od ich spojrzenia na założenie rodziny, spotkały się z tymi samymi pytaniami i oczekiwaniami co Linn, podejrzewam, że znaczna większość odpowiedziałaby twierdząco. Jest to w pewien sposób przykre. Tego typu pytania stały się już rutyną i nadal w społeczeństwie są uważane za nieszkodliwe. Osoby, które je zadają pewnie nawet nie zdają sobie sprawy z tego jak mogą krzywdzić innych. Bo może nie chcą mieć dzieci i każde takie pytanie sprawia, że kwestionują swoją decyzję, bo mają poczucie, że ich szczęście będzie zawodem dla najbliższych. Może nie mogą mieć dzieci mimo ogromnych starań, czy braku możliwości finansowych żeby się utrzymać z większą rodziną, a tego typu pytania przypominają im o marzeniu, którego nie mogą na ten moment spełnić.
Książka Linn Strømsborg rzuca na to trochę inne światło i uświadamia, że to normalnie być bezdzietnym wśród ludzi posiadających potomstwo i uważam, że przede wszystkim powinien ją przeczytać każdy, kto kiedykolwiek zadał te "zakazane" pytania i czuł, że nie robi nic złego.