25 gramów szczęścia recenzja

Weterynarz Massimo Vacchetta pewnego dnia jedzie na zastępstwo za właściciela innej przychodni - Andreę. U niego po raz pierwszy spotyka osieroconą samiczkę jeża, w ten sposób (nieświadomie) rozpoczyna swoją przygodę z tymi zwierzątkami. Podczas opieki lekarz zaczyna szukać informacji o jeżach. Na jednym z forów internetowych poznaję Gulię - później kontaktuje się z nią przez email lub sms. Zajmowanie się tak maleńkim stworzonkiem to była nowość dla dr Vacchetta, ponieważ na co dzień zajmuje się bydłem. Pomimo trudnych początków, Massimo czule i odpowiedzialnie zajmuje się jeżykiem. Podczas karmienia lub odpoczynku lubił obserwować zwyczaje zwierzątka.
Opieka nad Ninną sprawiła, że dr Vacchetta postanowił "przekwalifikować" się na leczenie jeży. Jednak głównym marzeniem było otwarcie ośrodka rehabilitacyjnego poświęconego tym zwierzątkom. Aby to było możliwe udaje się do CRAS (Centrum Rehabilitacji Dzikich Zwierząt) w Cueno. Po załatwieniu wszystkich formalności, otwiera jego oddział - Ośrodek Rehabilitacji Jeży o nazwie "La Ninna". Jesteśmy świadkami wypuszczenia jednego z jeżyków - Trilly. Początkowe obawy i strach, ustępują radości i szczęściu. Dr Vacchetta leczył i wypuszczał na wolność wiele jeży, ale Ninną nie potrafił się rozstać. Jego ośrodek powoli się rozwijał i stawał się popularniejszy, przyjmował kolejnych małych pacjentów. 
Dr Vacchetta ukazuje nam również smutne dni opieki nad tymi zwierzątkami - czasem nie udaje się uratować kolczastych stworzonek lub są zbyt słabe na przeżycie. Pokazane jest również prywatne życie weterynarza, nie tylko strona zawodowa. Ale w obu przypadkach poświęcenie u Massimo nie zna granic. Dzięki takim ludziom jeże mają lepiej w dzisiejszym świecie.