Niespokojne niebo recenzja

„ Wszystko, co człowiek robi, kiedyś do niego wraca.” (str.398)

Jest to trzecia i ostatnia część doskonałej sagi o kobietach z rodziny Dombergów. Wszystkie części były świetne i trudno było oderwać się od lektury. Akcja rozpoczyna się w latach siedemdziesiątych, trudnych dla narodu niemieckiego podzielonego na dwie części. Ci co mieszkali na zachodzie dobrze im się wiodło. Natomiast mieszkańcy NRD cierpieli na niedostatek, reżim komunistyczny, ciągłą inwigilację. Dramat przeżywały rodziny, które zostały rozdzielone, a próby przedostania się na zachód miały tragiczne konsekwencje.

Główni bohaterowie poprzednich części powoli schodzą ze sceny, ustępując miejsca kolejnym pokoleniom. Ale nie nestorka rodu Felicja, która wtrącała się do życia rodziny, narzucała swoją wolę i ciężko pracowała do później starości. Każda kobieta z rodziny Dombergów była kochana przez dwóch mężczyzn, jednak ich związki były nieudane. Często za późno zdawały sobie sprawę, kto jest ich prawdziwą miłością.

Felicja planowała przekazanie udziałów w firmie wnukowi, jednak jego nieodpowiednie zachowanie spowodowało, że zmieniła plany. Firmę miała przejąć wnuczka. Nie układało się w życiu córkom Felicji, którym wojenne przeżycia odcisnęły się silnie na psychice i swoim postępowaniem niszczyły siebie i zatruwały życie swoim dzieciom.

Los nie oszczędzał bohaterów, gotując im co rusz przykre niespodzianki. Młodemu pokoleniu życie bardzo się komplikuje stawiając po drodze przeszkody trudne do pokonania, a także utratę bliskich. Wtedy do akcji wkraczała staruszka Felicja, strażniczka rodziny, trzymająca rękę na pulsie, pocieszająca i pomagająca.

Bohaterowie popełniają błędy, a później muszą uporać się z przykrymi konsekwencjami. Niektórzy z nich musieli walczyć z poczuciem winy i wyrzutami sumienia. Wierzyć w to co przyniesie im przyszłość, lecz nie wszystkim się to udawało. Wielu z nich było samotnymi osobami z własnego wyboru, pracy czy okoliczności, które się na to złożyły.

To też powieść o spełnionej i niespełnionej miłości, nienawiści, żądzy zemsty, a także o przeszłości, która nie dawała o sobie zapomnieć. Ludzkie dramaty i tragedie. Czasem lękowi i bólowi towarzyszyła radość i nadzieja.

Bohaterowie zostali świetnie wykreowani ze swoimi zaletami i wadami. Napięcie sytuacyjne, wszelkie odmiany emocji, prawdziwa historia w tle czynią powieść rewelacyjną.