Kuklany Las recenzja

"Kuklany las" Anna Musiałowicz

Marek po powrocie z wycieczki do lasu, zorganizowanej przez ojca, zachowuje się bardzo podejrzanie. Z kolei Paweł, znający las od podszewki, z każdej możliwej strony niespodziewanie gubi drogę. A w chatce przycupniętej pod lasem mieszka pewna kobieta...
"Kuklany las" jest historią niewielkich rozmiarów, cieniutką, idealną na chłodne zimowe wieczory. Ale jakże treściwą i emocjonującą! Autorka na mniej więcej stu stronach snuje niezwykle oniryczną, niepokojącą, a momentami przyprawiającą o dreszcz na plecach opowieść z pogranicza dwóch gatunków - grozy i baśni. Obydwie formy wydają się być od siebie odległe, jednak łączy je naprawdę wiele wspólnego i w tej oto książce to ujrzymy. Od razu mówię - nie mam tu na myśli baśni, które znamy z dzieciństwa...
Motywem przewodnim, jak wskazuje tytuł, jest las. A cóż takiego niewiarygodnego w tym lesie? Otóż wiele. Gdy tylko bohaterowie, którzy zostają nam przedstawieni na kartach powieści, zanurzają się w tych leśnych ostępach, dzieje się coś niewytłumaczalnego, coś dziwnego i irracjonalnego, kompletnie na przekór zdrowemu rozsądkowi. Czytelnikom owa atmosfera panująca w "Kuklanym lesie" udziela się cały czas, nie odpuszcza nawet na chwilę. Czujemy na sobie czyiś wzrok, słyszymy złowieszczy szum drzew i krakanie ptaków, a także kroki... Tutaj zapewne wielu z nas nasuwa się pytanie - czy straszy? Odpowiedź jest jednoznaczna, nie ma innej - historia, jaką Musiałowicz prezentuje czytelnikowi mocno niepokoi, wywołuje gęsią skórkę i dezorientację.
"Kuklany las" to jedna z książek, jakich nie da się podrobić w żaden możliwy sposób. Cechuje się ona swoimi indywidualnymi aspektami, których nie ma w sobie żadna inna pozycja. Autorce udało się wprowadzić nas w stan zagubienia, wcześniej wspomnianej dezorientacji; zastanawiamy się nieustannie, kto jest kim, jaką moc ma w sobie las zwany kuklanym i dlaczego miejscowi starają się go omijać szerokim łukiem.
Mimo to, że powieść Anny Musiałowicz urzekła mnie ogromnie to mam jedno małe "ale", a mianowicie przeszkadzał mi nadmierny chaos, który jak mniemam, w pewnym stopniu był zamierzony, jednak autorka posunęła się moim zdaniem o krok za daleko.
Podsumowując, "Kuklany las" jest jedyny w swoim specyficznym rodzaju. Ta opowieść sprawi, że poczujemy się, jakby sam las wołał do nas, przyzywał nas do siebie, a potem nie chciał wypuścić ze swoich silnych objęć. Historia klimatyczna, pokazująca, że w gatunku grozy można wytyczać nowe szlaki, a utarte schematy podporządkowywać sobie. Polecam.
⭐6/10

Za egzemplarz książki dziękuję Autorce