Mur duchów recenzja

"Cisza. Może przestał oddychać, pomyślałam, może to już koniec..."⁣
⁣
Silvie od dzieciństwa żyje jak w surwiwalu, nie ma znaczenia, czy to codzienność, czy wakacje. Tego lata całą rodziną biorą udział w obozie antropologicznym razem ze studentami, którzy pod opieką profesora Slade'a w ramach zajęć z "archeologii eksperymentalnej" chcą posmakować życia z epoki żelaza.⁣
Sami muszą zdobyć pożywienie, za toaletę służy wykopywana łopatką na bieżąco dziura w lesie, odzież to drapiące tuniki. Kąpiel w rzece, albo długo nie... Brzmi ciekawie? Może na tydzień 🤔⁣
Silvie doskonale zna ten okres historii, bo jest to hobby jej ojca, ale czy tak naprawdę podziela jego pasję, czy nie ma wyboru?⁣
Pojawiają się myśl by "wyjechać z domu, uciec i nie wracać". Być z dala od obsesji i pasa.⁣ Nawet z dala od matki, która nie stanie w obronie.
Pod wpływem spotkanych studentów pojawiły się u niej zachowania, którymi nieśmiało okazuje bunt przeciwko ojcu, mimo tego, że wie, jaka będzie jego reakcja. Jest jej katem, a matka, która stała się bezwolną ofiarą pozwala na to, by obie dzieliły ten zły los.⁣
Obie wiedzą, że tak naprawdę nie musi być powodu by je uderzył, obie w dziwny sposób tłumaczą jego zachowanie, albo zmęczeniem, albo o zgrozo miłością...⁣
⁣
Kiedy musi przyjść taki moment, by w świadomości ofiary zakiełkowała myśl, że jest się tylko kimś, kogo można bezkarnie krzywdzić? Kiedy powiedzą dość? A może nigdy się na to nie zdobędą?⁣
⁣
Niestety na świecie nawet w krajach cywilizowanych spotkać można mężczyzn, którzy rolę głowy rodziny uważają jako dominację mężczyzny nad kobietą sprowadzając ją do roli zwierzęcia domowego bez praw, a jedynie z całą listą obowiązków. Bez prawa głosu, bez możliwości samo decydowania. Służąca, "klacz rozpłodowa", worek treningowy.⁣
⁣
Ta wycieczka do prehistorii Wielkiej Brytanii kłuje Nas między wierszami i krzyczy N I E !!!⁣

Autorka tak napisała tę książkę, że tylko pozornie wydaje się być spokojna, a mimo tego spokoju w uszach wybrzmiewa nam niemy krzyk sprzeciwu.