Milczenie recenzja

„Milczenie” to trzecie i ostatnie spotkanie z aspirantem Dominikiem Przeworskim, który gdzieś na końcu świata, w Nowym Warpnie nie tylko poszukuje winnych zbrodni współczesnych i tych zahaczających o wojenną przeszłość, ale i swojego miejsca na ziemi.

Przed lekturą tej części odczuwałam podskórny niepokój, że Autor zafunduje temu sympatycznemu bohaterowi jakiś nieprzyjemny epizod na zakończenie. Czy rzeczywiście tak się stało?

"Niektórych rzeczy nie da się zapomnieć, ale da się o nich milczeć"

Zaczyna się znakomicie, bo Przeworski wraca z zesłania do szczecińskiej policji. Jednak jego serce pozostaje w Nowym Warpnie i tam też kierują go tropy pierwszej sprawy, którą się zajmuje. Zamordowana zostaje właścicielka niemieckiej firmy deweloperskiej planującej sporą inwestycję właśnie w tym niewielkim, ale urokliwym mieście.

Czy może mieć znaczenie, że z pochodzenia była Żydówką, córką uczestnika powstania w żydowskim getcie, który spędził tu kilka powojennych lat? A może komuś nie podobały się jej plany inwestycyjne? Zemsta za grzechy ojców, czy może prozaicznie pieniądze? Gdzie pokierują Przeworskiego kolejne skrawki układanki?

Autor i tym razem, cofając się do 1944 roku, odsłania obraz wojennego okrucieństwa i bestialstwa, ale też człowieczeństwa, lojalności i przebaczenia. Tego ostatniego możemy się uczyć od jednej z postaci, niepozornej, milczącej, postrzeganej za dziwaka. Bo nie zawsze największym bohaterem okazuje się ten, któremu stawiają pomniki, a zwykły człowiek, który w swoim mniemaniu zrobił tylko to, co powinien.

Dużo emocji niesie ta historia, ale i daje wiele przyjemności z lektury, gdy wraz z Przeworskim przedzieramy się przez zasłonę dymną, która ma ukryć prawdę i przebijamy przez mur milczenia będący formą ucieczki. I podobnie jak on czerpiemy satysfakcję z rozwiązania. Dociekliwość, skrupulatność i rzetelność zostają nagrodzone. A jeśli mowa o nagrodach, to liczę, że podobnie jak uhonorowana w tym roku Nagrodą Wielkiego Kalibru „Krzywda”, tak i „Milczenie” zostanie docenione, bo w pełni na to zasługuje!