Bezsenność recenzja

Skusiłam się jak idiotka okładką. Nie ma wątpliwości, że ludzie odpowiedzialni za marketing i sprzedaż spisali się na medal. Złamałam nawet swoją żelazną zasadę, aby nie kupować powieści Polaka. Jeszcze ani jedna polska, fikcyjna historia kryminalna mnie nie wciągnęła, więc tym razem niestety było podobnie.

BREDNIE SZALEŃCA CZY OKRUTNA PRAWDA?
Lidia cierpi na bezsenność. Ciągle śni jej się ten sam sen, który nie pozwala jej zmrużyć oka. Pewnego dnia pewien nieznajomy zaczepia ją na ulicy. Wkrótce potem na jej oczach ginie, a tuż przed śmiercią wyjawia jej pewne słowa, o których nie może zapomnieć. Wraz z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki i terapeuty nie spocznie, póki nie pozna prawdy. Zaś metody jej działania będą szokujące i niewiarygodne.

LEŚNY SERYJNY MORDERCA
Policja gubi trop w sprawie zabójstwa nieznajomego mężczyzny, który zaczepił Lidię. Wkrótce jeden z funkcjonariuszy - Igor - odkryje w podziemiach komendy materiały ze sprawy seryjnych morderstw sprzed kilkudziesięciu lat. Sprawców nie odnaleziono, a ludzie którzy tracą do ostatniej kropli krew, nadal giną.
Jak potoczy się sprawa znalezionych ciał na obszarach lasu?

Pomysł bardzo ciekawy, na pewno niebanalny. Ale co z tego? Siuda zanudziła mnie przez cały czas. Brak jakiejkolwiek akcji, dialogi w ogóle beznadziejne, nie mam pojęcia, po jakiego grzyba tyle tego było, skoro można było to skrócić.

Bohaterka była drażniąca, typową księżniczką bez kręgosłupa. Trzęsąca się galareta, która wychyla łeb, tylko po to, aby zaraz z powrotem schować go jak struś w piasek. Wyliniały goguś, szef bandy "tych złych" też na mnie nie zrobił wrażenia.

Jeśli ktoś chce się zanudzić lub szuka łatwego sposobu na sen, paradoksalnie polecę nazwę powieści "Bezsenność".