Mózg Kennedy'ego recenzja

Książka zaczyna się tak, że 54-letnia pani archeolog, Louise Cantor, znajduje zwłoki swego dorosłego syna, Henryka w jego mieszkaniu. Śmierć wygląda na naturalną, ale matka ma wątpliwości, na przykład martwy syn był w piżamie, a zawsze spał nago, są jeszcze inne dziwne rzeczy niedające jej spokoju. Treścią książki jest prywatne śledztwo Louise, która jest przekonana, że ktoś zabił jej syna i chce odkryć sprawcę. W trakcie śledztwa Louise odkrywa nieznane fakty z życia Henryka i odbywa podróże po wielu kontynentach. No właśnie, duża część książki to taki reportaż podróżniczy à la National Geographic, podróżujemy wraz z Louise po dziwnych miejscach i poznajemy ciekawe i czasami straszne rzeczy się tam dziejące.

Wszystko w tej książce toczy się wolno, leniwie, liczne powtórzenia sprawiają, że człowiek nie musi wysilać uwagi. Na początku mnie ten powolny rytm uspokajał, mogłem przy nim sprzątać, prasować czy myć naczynia, bo słuchanie audiobooka nie wymagało wielkiego skupienia. Ale gdy usiłowałem słuchać w czasie spaceru, wtedy fabuła mocno nużyła i musiałem się mocno wysilać, żeby utrzymać uwagę.

Muszę z przykrością powiedzieć, że mój ulubiony pisarz po rozstaniu z inspektorem Kurtem Wallanderem mocno obniżył loty. Wallander zaciekawiał, bohaterki kobiece Mankella nużą, no cóż nie, ma on do żeńskich postaci dobrej ręki. Poza tym trudno uznać tę książkę za kryminał, to raczej powieść sensacyjna, ale powiedziałbym, że bardziej społeczna czy zaangażowana. I znowu, kryminały wychodziły Mankellowi dużo lepiej.

W sumie znużył mnie ten audiobook, mimo że porusza ważne problemy: podziału świata na biednych i bogatych i związanych z tym olbrzymiej niesprawiedliwości i wyzysku; choroby AIDS; bezkarności koncernów farmaceutycznych testujących nowe leki na mieszkańcach Afryki. Myślę, że dużo lepszą książką opowiadającą o tych sprawach, w szczególności o bezkarności koncernów farmaceutycznych jest 'Wierny ogrodnik' le Carre'a. Prawdę mówiąc, gdyby nie to, że autorem jest Mankell, chybabym odłożył książkę w połowie.

Słuchałem audiobooka w dobrej interpretacji Leszka Filipowicza.