Niechciany następca recenzja

Ile razy dajecie szansę autorom, którzy Wam nie podeszli?

Z Danielle L. Jensen mam relację hate-ok i nie sądziłam, że jeszcze kiedyś sięgnę po jakąś jej książkę. Jednak pewnego wieczoru podczas #lutytolove mnie NASZŁO i… "Niechciany następca" wylądował na mojej półce Legimi.

Książkę pochłonęłam w 3 dni - a ma prawie 700 stron! Jej akcja ma miejsce w tym samym czasie co "Zdradziecka królowa" jednak przedstawia losy Kerisa, brata Lary, następcy tronu Maridriny, oraz Zarrah - generał Valcotty, wroga Maridriny, i następczyni cesarzowej. Ścieżki dwójki bohaterów przecinają się przypadkiem w Nerastis - mieście, gdzie za dnia toczą się walki, a w nocy przeciwnicy zasiadają razem do stołu i kart. Choć nie znają swych imion, nawiązuje się między nimi nić porozumienia: obydwoje chcą zmienić losy swych krajów; chcą, aby Wielka Wojna dobiegła wreszcie końca. Z każdą kolejną nocą bardziej przekonują się do siebie, swoich poglądów, a uczucia - choć niechciane - wybuchają z mocą nie do okiełznania. Do czasu, gdy sprawy komplikują się jeszcze bardziej.

Ach, cóż to była za książka, cóż za bohaterowie! Polubiłam ich obydwoje od pierwszych stron i kibicowałam im z całej siły. Serce mi drżało, gdy coś szło nie po ich myśli - a to działo się zdecydowanie zbyt często, policzki płonęły przy scenach erotycznych - a te, choć było ich niewiele, zdecydowanie nadają się dla czytelnika +18. No i ta końcówka!

Danielle L. Jensen poczyniła znaczny rozwój, jeśli chodzi o styl - w przeciwieństwie do "Porwanej pieśniarki" czy "Królestwa mostu", w "Niechcianym następcy" akcja jest zwarta, nie ma dłużyzn, rozdziały są krótkie (ale nie za krótkie!) i choć przez większość czasu siedzimy w jednym miejscu, nie ma tu nudy. Zdecydowanym plusem są również dorośli bohaterowie - ich wiedza i doświadczenie miały sens i były wiarygodne, bo przeżyli już ćwierćwiecze. A jak wiemy, w innych książkach zazwyczaj mamy do czynienia z siedemnasto- i osiemnastolatkami, którzy - nie da się ukryć - nie mieli jeszcze szans przeżyć tak wiele, jak to często jest opisywane.

Lekturę "Niechcianego następcy" zaliczam na plus, Was do niej zachęcam i nie mogę się doczekać kontynuacji!