Pandora recenzja

Spójrzcie tylko na to, jak ta książka wygląda! Odkąd mogłam ją trzymać w rękach, byłam tym zachwycona! Aż ciśnie się na język sformułowanie, że sroka okładkowa nabiera tu podwójnego znaczenia 😁

Mitologia, za czasów szkolnych, sprawiała mi wiele przyjemności. Był to temat, który bardzo mnie pochłaniał. Dlatego też, bez zastanowienia, zdecydowałam się na przeczytanie tej lektury.

Dora Blake, to młoda kobieta żyjąca w XVIII wieku. Gdy została osierocona, opiekę nad nią oraz nad sklepem z antykami (wcześniej prowadzonym przez rodziców bohaterki) przejął jej wuj. Nie do końca jednak podoba jej się fakt, że opiekun jest zwykłym oszustem. Kobieta marzy o tym, żeby antykwariat miał dobrą renomę, ma dla niej ogromną wartość sentymentalną. Do sklepu zostaje sprowadzona skrzynia z tajemniczym artefaktem. To właśnie wtedy zaczynają dziać się niewytłumaczalne rzeczy, a wuj dostaje obsesji.

Dora rusza po pomoc, w sprawie tajemniczej wazy, do introligatora, który dąży do tego, aby zostać antykwariuszem. Tym mężczyzną jest Edward Lawrence.

"Pandora" nie jest jedynie książką o mitologii. Czytelnik otrzymuje tu kilka gatunków, które prowadzone są wokół tajemniczego znaleziska. Na pewno będzie to również udana lektura dla osób, które interesują się archeologią. Lekki romans w tle? Proszę bardzo. Na główny plan wysuwają się także tajemnice, które przyjdzie rozwiązać bohaterce.

Muszę przyznać, że początek, nie zapowiadał moich pozytywnych wrażeń. Odrobinę później okazało się, iż akcja przyspieszyła, nabrała wyrazistości, a ja nie byłam w stanie oderwać się od tej historii. Z każdą stroną, dane było mi rozwijać swoją wyobraźnię coraz bardziej.
Treść, zawarta na stronach, jest bardzo klimatyczna. Znakomicie udało się Autorce oddać realia tamtych czasów. Opisy, które były niezbędne, a jednocześnie nie były nużące, dały możliwość przeniesienia się w miejsca, w których przebywali bohaterowie. Sam fakt, jak został opisany antykwariat - miałam wrażenie, że czuję zapach unoszący się pomiędzy jego ścianami.
Kreacja postaci również zasługuje na pochwałę. Nie będę ukrywała, że Dora najbardziej skradła moje serce. Jej upór, determinacja, dążenie do samorealizacji. Potrzeba więcej takich kobiet na łamach papierowych stron.

To pierwsza historia wydana przez Autorkę i śmiało mogę napisać, że ten debiut zasługuje na pochwałę i przekona do siebie wielu czytelników.