Widmo nad Arkham recenzja

Kiedy pierwszy raz natknęłam się na wzmiankę dotyczącą gier paragrafowych, od razu wzbudziła ona moją ciekawość. Minął pewien czas i nagle kolejny kontakt z tematem. Doszłam do wniosku, że koniecznie trzeba przetestować - tym bardziej, że po horrory sięgam bardzo rzadko.

Kiedy odpakowałam przesyłkę i wzięłam zawartość do rąk poczułam się jak dziecko, które dostało nową zabawkę. Nie taką zwyczajną, ale zdecydowanie piękniejszą niż sobie wyobrażało. Tak, jestem "wzrokowcem" i z tego powodu aspekt wizualny ma dla mnie znaczenie. No, ale do konkretów. Duży format, piękne okładki, mroczne i tajemnicze ilustracje - wizualnie po prostu cudowne (mimo pewnego rodzaju upiorności). Wewnątrz niespodzianka - równie wspaniałe karty do zaznaczania uzyskanych numerów z informacjami i zakładki (o tych drugich więcej nie napiszę, bo córka-nastolatka od razu przechwyciła, więc nawet nie zdążyłam się przyjrzeć, ale były w podobnym klimacie co reszta). Drobna uwaga - koniecznie trzeba się zaopatrzyć w coś do pisania!

Po wprowadzeniu i wyjaśnieniu, o co w tym wszystkim chodzi i jak korzystać z publikacji (spokojnie - wszystko jest łatwe do ogarnięcia) nadchodzi czas na prolog - moim zdaniem najstraszniejszy fragment całej książki. Później przechodzimy do "właściwej" fabuły i dowiadujemy się więcej na temat głównych bohaterów. Jednym z nich jest Howard - wyrzucony z uniwersytetu przed dwudziestu laty za romans ze studentką, a drugi to Eli - bibliotekarz. Obu panów łączy pewna tajemnica, którą dzielą z jeszcze jedną bohaterką - znacznie młodszą Meg. Uwaga, fantastyczna wiadomość dla tych, którzy marzą lub marzyli, by zostać bibliotekarzem, bo właśnie w tę postać wcielamy się w dalszej części gamebooka.

Jeśli chodzi o ogólne wrażenia po pierwszym przeczytaniu gry paragrafowej to muszę przyznać, że fajnie sięgnąć od czasu do czasu po coś zupełnie innego. Lekkim zaskoczeniem było dla mnie to, że dość szybko skończyłam obie książki (trwało to kilka godzin, ale nie jestem w stanie określić, ile dokładnie). Z jednej strony można to uznać za drobne rozczarowanie, ale po namyśle doszłam do wniosku, że to raczej pewnego rodzaju szansa i zachęta do podjęcia kolejnej próby oraz wyboru innych losów głównego bohatera. Spodziewałam się nieco większego budowania napięcia i w zasadzie najwięcej emocji wzbudził we mnie wspomniany wcześniej fragment prologu.

Książki polecam szczególnie osobom, które poszukują nowości, lubią eksperymentować i często zastanawiają się, co by było, gdyby... "Widmo nad Arkham" Benjamina Muszyńskiego daje podobno około stu możliwych scenariuszy wydarzeń!!! Ze względu na treści gra jest przeznaczona dla czytelników od 16. roku życia.

Gratulacje dla Wydawnictwa Black Monk za niesamowite wrażenia estetyczne.

Z pewnością będę robiła kolejne podejścia do książek, ponieważ jestem bardzo ciekawa innych możliwości, jakie daje ten gamebook.

Książka otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.