Nie Mój Alzheimer recenzja

Okładka książki jest niezwykle sugestywna. Staruszka zapatrzona w dal, choć właściwie nie widzi - oczy ma zamknięte, jednocześnie splątana jest w kwiatki. Znakomicie oddaje treść książki i zachowanie chorej osoby. Jednak warto mieć świadomość, że alzheimer to nie tylko osoby starsze, choroba potrafi dotknąć też osoby w sile wieku.

Książka jest zbiorem reportaży a właściwie wypowiedzi osób, które opiekują się chorymi. Różni opiekunowie, różne są też oblicza choroby. Każdy chory jest inny, każda choroba inaczej przebiega. I wbrew pozorom nie chodzi tylko o to, że chory zapomina. Objawów jest całe mnóstwo, począwszy od zapominania, poprzez nieumiejętność zarządzania finansami. Niektórzy chorzy mało poruszają się, innych wręcz nosi.

Na początku choroby chory najczęściej postępuje jak alkoholik. Zdaje sobie sprawę, że coś jest nie tak, ale próbuje to ukryć. Niestety najczęściej mu się to udaje. Dopiero głębsze pogorszenie choroby daje widoczne objawy. Z chorobą jest zawsze pod górkę. Służba zdrowia często nie potrafi prawidłowo zdiagnozować, publiczna opieka praktycznie nie istnieje, pozostają prywatne dojścia do specjalistów, prywatni opiekunowie. Choroba nie jest uleczalna, nawet jeśli wydaje się, że się cofa, to za chwilę postępuje dalej. Farmakologicznie można jedynie złagodzić i spowolnić skutki choroby. Ciągle dochodzą nowe problemy, chorzy wbrew sobie potrafią zaskoczyć opiekunów. Miłość do chorego (opiekunami zostają najczęściej małżonek, dzieci) przeplata się z nienawiścią. Opiekunowie często muszą poświęcić wszystko: czas, pracę, pieniądze... Często prowadzi to do problemów zdrowotnych samego opiekuna. Nie wytrzymują presji chorego, otoczenia, niekiedy bliskich. Do tego dochodzi brak zrozumienia.

Książka jest trudna, nie pod względem literackim. Napisana bardzo przystępnie, czyta się bardzo dobrze. Sama treść jest przygnębiająca, ale zdecydowanie warto przeczytać, choćby po to, aby mieć świadomość, że takie osoby chore i zajmujące się chorymi żyją obok nas i należy im okazać zrozumienie, gdyż mogą nad sobą nie panować.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję PR art media oraz wydawnictwu Ringier Axel Springer Polska, wydawnictwo nie miało wpływu na treść recenzji.