Wspomnienia cesarsko-królewskiej guwernantki recenzja

Wspomnienia guwernantki, znanej tylko z imienia spisane są w formie pamiętnika i listów. Pamiętnik zaczyna się, w końcu XIX wieku, kiedy to Angielka przyjeżdża na polskie ziemie do rodziny Badenich. Ma uczyć córkę Badenich Wandę. Mieszkają oni w Busku, w okolicy Lwowa. Ciekawe, ale też sympatyczne, dla mnie jest to, że pisze ona we wspomnieniach o Polsce, Polakach, choć w tym czasie Polski nie ma na mapach Europy. Często opisuje panujące w Polsce zwyczaje, bardzo dla niej zaskakujące jak choćby śmigus-dyngus. Narratorka interesuje się również środowiskiem i zwyczajami ludzi niższego stanu. Nie zawsze jest to bezpieczne, ale dzięki temu mamy możliwość poznać choć trochę, jak wyglądało życie przeciętnych ludzi. Wspomnienia te nieco są nacechowane nastrojami antyżydowskimi, chyba powszechnie panującymi wśród Polaków. Z jednej strony mamy barwne opisy przyrody i wydaje się, że cechuje ją uwielbienie zwierząt, z drugiej zabijanie zwierząt traktuje jako sport.

Następnie trafia do rodziny Habsburgów, zostając guwernantką Elżbiety Marii Habsburg. Była to nastolatka, wrzucona w okowy dworskie, ale chciała jak o nastolatki realizować swoje zwariowane pomysły, przez co niekiedy wydaje się nieco krnąbrna. Bywały momenty, że opiekunka nie wiedziała, jak ma postąpić. W tej części brakuje mi opisów życia ludzi niższego stanu, za to jest wiele dokładnych opisów z życia rodziny cesarskiej. Zdaję sobie sprawę, że będą czytelnicy zachwyceni taki materiałem.

Autorka jeździła z podopieczną i nie tylko po Europie. Utrzymywała kontakty z rodziną w Anglii, a także z Wandą Badeni. Niektóre z listów wysyłanych i otrzymywanych można przeczytać w książce.

Mimo iż od napisania pamiętnika minęło ponad sto lat, czyta się go znakomicie. Dla mnie szczególnie ciekawa była pierwsza część (u Badenich). Książka jest znakomitym materiałem dokumentującym życie na dworze cesarskim i to w formie obserwacji z pierwszej ręki. Dla osób zainteresowanych dworem cesarskim na pewno takie źródło będzie wysoko cenione. Tym bardziej że książka jest bogato ilustrowana zdjęciami (jak na takie wydanie dobrej jakości), co samo w sobie jest rarytasem, gdyż w tych czasach fotografia dopiero raczkowała.