Spirytystka recenzja

Nawet nie próbuję być na bieżąco z twórczością Maxa Czornyja, wyjątek stanowi tu seria z Erykiem Deryło i póki co najnowszy cykl, który zapowiadał się na coś zupełnie nowego, ale wszystko wskazuje na to, że podąży w tym samym kierunku, co inne książki autora.
"Mortalista" mnie zafascynował, bo nigdy nie czytałam czegoś podobnego i kreacja bohatera takiego jak Honoriusz Mond zrobiła na mnie ogromne wrażenie. W końcu interestuję się też trochę kryminalistyką i liczyłam, że trafię na różne smaczki. I rzeczywiście ten pierwszy tom był inny, specyficzny, wyjątkowy.
"Spirytystka" to już nie to samo. Allegra i Honoriusz sprawiają tu już wrażenie ekscentrycznych dziwaków, a nie intrygujących osobowości. Dodatkowo sprawa kryminalna jest typowo czornyjowska - brutalna i okrutna. Normalnie uwielbiam takie klimaty, ale tym razem liczyłam po prostu na kontynuację tej otoczki z "Mortalisty" i tego mi zabrakło.
Nie zmienia to jednak faktu, że książka mi się podobała. Styl Czornyja cenię sobie od samego początku, nawet jeśli nie zawsze odpowiada mi to w jakim kierunku prowadzi fabuły, to pochłaniam jego powieści w ekspresowym tempie. Tym razem także tak było, ocknęłam się dopiero przy zakończeniu, bo ono było naprawdę brawurowe. Za nic bym nie wpadła na takie rozwiązanie, nie dlatego że było niewiarygodne, po prostu chyba za bardzo sugerowałam się schematami, jakie zazwyczaj są stosowane przy takiego rodzaju zbrodniach.
Jestem też pod ogromnym wrażeniem wiedzy Monda. To jak potrafi on łączyć fakty będące pozornie bez znaczenia, to z jakich szczegółów wyciąga przełomowe dla śledztwa wnioski. Bez jego pomocy policja z pewnością miałaby problem z tak sprawnym znalezieniem sprawcy.
"Spirytystka" to książka, której tytuł mógłby sugerować, że będzie się ona koncentrować na Allegrze, ale wcale tak nie było. To po prostu klasyczny, mrożący krew w żyłach kryminał, do jakie Czornyj przyzwyczaił swoich fanów. Ciekawa jestem, czy powstanie kolejny tom i jeśli tak, to czym w nim zaskoczy nas autor.
Moje 7/10.