Koszmarny Karolek i odlot z polotem recenzja

Czy określenie dziecka mianem „koszmarnego” nie sprawia, że wielu rodziców teraz kiwa głowami? Dzieci potrafią dać w kość. Miewają iście szatańskie pomysły, jednak w gruncie rzeczy kochamy je również za to. „Koszmarny Karolek” od dawna budził moje zainteresowanie, a towarzyszy dzieciom w Polsce już od 1994 roku, co oznacza już dwadzieścia pięć lat! Nadal cieszy się niesłabnącą popularnością, a w moje ręce trafiła najnowsza część jego przygód „Koszmarny Karolek i odlot z polotem”. Twórczynią postaci jest Francesca Simon, a rysunki w książce wykonał Tony Ross. 

Karolek jest bardzo sympatycznym łobuziakiem. Uwielbia swoich równie pomysłowych urwisów z klasy, nie znosi grzecznych, posłusznych, zawsze zadowolonych i chętnych do współpracy z dorosłymi kolegów i brata. Jego zachowanie spędza sen z powiek rodziców i nauczycieli, bo chłopak potrafi różnymi sposobami dopiąć swego, narażając opiekunów na błyskawiczne osiwienie. Najnowsza część jego przygód zawiera cztery opowiadania, z których dowiemy się, jak przebiegał lot na wakacje, jak Karolek napisał esej o historii Wielkiej Brytanii, zdobywał odznaki za dobre zachowanie i wyprowadził całą grupę maluchów wraz z opiekunką na największą zjeżdżalnie w parku rozrywki.

Tak sobie myślę, że nie chciałabym opiekować się takim dzieckiem, jak Karolek, ale podziwiam i doceniam jego kreatywność i pomysłowość. Nie sposób się z nim nudzić. Chłopak ma tez sprecyzowane poglądy na życie – do szczęścia potrzeba mu słodyczy, chipsów, telewizora i komiksów. Nie widzi większego sensu w chodzeniu do szkoły, sprzątaniu i zachowywaniu się tak, jak tego oczekują dorośli, zwłaszcza wtedy, kiedy zawodzą oni jego oczekiwania. Nie przyjaźni się z dobrymi uczniami i uczennicami, woli towarzystwo równie koszmarne, jak on sam.

Opowiadania zostały napisane w taki sposób, że początkujący czytelnicy z pewnością poradzą sobie całkiem dobrze. Niewyszukane słownictwo i pełne ekspresji wyrażenia na pewno spodobają się dzieciakom wprawiającym się dopiero w umiejętność składania liter. Tekstu jest tak naprawdę niewiele, zmienna czcionka nadaje mu dodatkowej dynamiki, a infantylne i raczej minimalistyczne ilustracje wzbogacają cała historię. Wcale się nie dziwię, że Karolek ma tylu fanów na całym świecie. Jest zabawny, energiczny, nie ma żadnych hamulców, gdy coś paskudnego wpadnie mu do głowy. Jeżeli nie boicie się, że książka zostanie potraktowana przez wasze pociechy edukacyjnie, to serdecznie polecam, bo zapewnia naprawdę dobrą zabawę.