Nie odpuszczaj recenzja

Zaczynając lekturę tej książki już po pierwszych stronach odbiorca ma pewność na poziomie 90-95% że trzyma w dłoni książkę autorstwa Cobena. Autor ma swój niepowtarzalny i charakterystyczny styl pisania, którego chyba nie sposób pomylić. Brak zbędnych opisów, szybka i płynna akcja obfituje w ciekawe zwroty. Mimo, że wszystko to jest w tej książce brakowało mi jednak tego charakterystycznego pazura, czegoś nieuchwytnego i trudnego do jednoznacznego określenia. Chwilami odnosiłem wrażenie, że Coben pisał tą historię na przysłowiowym „kolanie” starając się wywiązać z zakontraktowanej objętości tomu. Muszę też zgodzić się z treścią innych recenzji: autor ugrzązł w swoich własnych schematach określających charaktery, sposób zachowania oraz reakcje pozytywnych i negatywnych bohaterów. Są one powielane, w szerszym lub węższym zakresie, w prawie wszystkich jego książkach. Powoduje to lekkie znużenie u każdego, kto przeczytał większą liczbę jego książek. Odbiera również opowiadanym historiom aurę tajemniczości oraz planowane zaskoczenie czytelnika.  

Mimo wszystko nie uważam czasu poświęconego tej książce za stracony, wręcz przeciwnie, podczas lektury dobrze się bawiłem i relaksowałem.