Nie moja matka recenzja

Miranda Smith jest amerykańską pisarką, autorką 6 książek z gatunku kryminału i thrilleru, wśród których czytelnicy znajdą takie tytuły jak "Kochająca żona", "Zaginiony chłopiec" czy "Nie moja matka". Póki co właśnie te trzy książki zostały przetłumaczone na język polski. Pisarka debiutowała w marcu 2020 roku powieścią "Some days are dark". Autorka była pisarką w lokalnej gazecie i nauczycielką angielskiego w szkole średniej. Przyciągają ją historie o zwykłych ludziach w niezwykłych sytuacjach. Miranda Smith mieszka w East Tennessee z mężem i trójką dzieci.

"Nie moja matka" to thriller psychologiczny wydany w 2021 roku nakładem wydawnictwa Filia. Książka liczy sobie 352 strony.

W dniu pierwszych urodzin małej Avy jej babcia Eileen zostaje oskarżona o morderstwo i trafia do aresztu. Jej córka Marion nie wierzy, że matka mogła posunąć się do zarzucanych jej czynów. Wkrótce wychodzi na jaw, że Eileen kiedyś posługiwała się innym nazwiskiem i może być zamieszana w uprowadzenie noworodka. Czy możliwe jest, że uprowadzonym przed laty dzieckiem jest właśnie Marion? Kobieta zaczyna wątpić w niewinność matki i postanawia na własną rękę poznać prawdę. Przeszłość Eileen kryje wiele tajemnic... Niektóre mogą okazać się dla Marion wyjątkowo niebezpieczne. Czy kiedykolwiek Eileen była wobec niej szczera? Czy tak dobroduszna kobieta mogła kiedyś posunąć się do odebrania komuś życia? Przed Marion największe wyzwanie w jej życiu - zrozumienie, kim jest jej własna matka...

Dobra książka. Z początku była taka sobie, irytowała mnie główna bohaterka, która zbyt szybko zmieniała zdanie w sprawie własnej matki, ale końcówka książki sprawiła, że moje zdanie uległo nieznacznej korekcie. Historia Eileen nawet mnie wciągnęła. Częściowo domyśliłam się prawdy o dniu porwania Małej Caroline, ale tylko częściowo. Ujawnienie drugiej "części prawdy" mnie zaskoczyło, za co plus.

Książkę czyta się szybko, w miarę fajnie wciąga. Akcja powieści jest prowadzona dwutorowo - okiem Marion (w pierwszej osobie) obserwujemy wydarzenie toczące się obecnie, mające swój początek na przyjęciu urodzinowym oraz z perspektywy aresztowanej Eileen, w formie listu, który ta kiedyś napisała do swojej córki. Ogółem książka jest przyzwoita, daję wyższą oceną za zaskakującą końcówkę. Powieść należy do tych lżejszych, bezkrwawych thrillerów. Myślę, że spodoba się tym, którzy wolą łatwiejsze w odbiorze thrillery.