Nie moja matka recenzja

W czytaniu tak jak w życiu niezbędna jest równowaga. Obok literatury przez duże "L" na moim nocnym stoliku piętrzy się stosik książek, których zadaniem jest dostarczenie mi maksymalnej dawki przyjemności i oderwania się od tego co tu i teraz, przy niewielkim zaangażowaniu szarych komórek. Jeśli chodzi o mnie od lat taką funkcję pełnią kryminały, które od kilku lat przez wydawców nazwane są wymiennie thrillerami, bóg raczy wiedzieć dlaczego.
Jeśli chodzi o tego typu powieści to jestem fanką klasyki, do której zaliczam nie tylko Agathę Christie czy Artura Conan Doyle'a ale też Henninga Mankella czy Marka Krajewskiego jeśli chodzi o nasze rodzime podwórko.
Niespecjalnie trafiają do mnie współcześni twórcy, w mojej ocenie mało oryginalni, piszący według utartych schematów. Te książki zlewają mi się w jedna całość i rzadko która zostaje w pamięci na dłużej.

"Nie moja matka" Mirandy Smith zdecydowanie wyróżnia się na plus w tym morzu bylejakości. Autorce trzeba przyznać, że doskonale przemyślała fabułę powieści, trzymając czytelnika w niepewności do samego końca. Miała pomysł, z którego realizacją poradziła sobie bardzo sprawnie.
Historia Marion, która musi zmierzyć się z trudną prawdą o swojej przeszłości zaczyna się od trzęsienia ziemi a potem napięcie tylko rośnie. Na przyjęciu urodzinowym córeczki głównej bohaterki zostaje aresztowana jej matka. Zarzuty są zatrważające: morderstwo i porwanie dziecka trzydzieści lat wcześniej. Tym dzieckiem ma być właśnie Marion, która jest porażona tymi oskarżeniami i nie chce wierzyć w winę osoby, która przez lata była dla niej oparciem i którą darzy bezwarunkową miłością. Wszystko jednak wskazuje na to, że przez lata żyła w kłamstwie jej najbliższa jej osoba dopuściła się zbrodni, za którą teraz przyjdzie jej zapłacić. I choć racjonalne myślenie nie zostawia miejsca na jakiekolwiek "ale" to w sercu Marion wybrzmiewa ono co chwila. Zaczyna więc drążyć, szukać informacji i badać sprawę na własną rękę. Szybko okazuje się iż nie nie jest takie oczywiste a prawda głęboko ukryta w mrokach przeszłości.

To świetna powieści, która angażuje czytelnika, zmusza do myślenia i szukania własnych rozwiązań. Forma może oryginalna nie jest: narracja z perspektywy kilku osób, rożne plany czasowe, krótkie rozdziały jednak to opowiedziana historia sprawia, że "Nie moja matka" jest książką wartą polecenia.