Mroczny Rewers recenzja

Każdego dnia przeglądając bookstagram, możemy natknąć się na setki zupełnie różnych książek. Wymienianie się opiniami umożliwia nam nie tylko poznawanie nowych tytułów, ale też upewnianie się, że niektóre nie przypadną nam raczej do gustu. Ja lubię moją strefę komfortu, bardzo rzadko ją opuszczam. Kocham thrillery i kryminały (byle nie skandynawskie), mam ogromny stos hańby i jeszcze więcej planów zakupowych, a przecież raz w tygodniu wydawnictwa dorzucają kolejne perełki. Jednak granice między gatunkami stają się powoli coraz mniej wyraźne i nie zawsze sięgając po książkę promowaną jako thriller rzeczywiście go dostaniemy.

"Mroczny rewers" to nie jest powieść, którą można jednoznacznie zaklasyfikować, jednak w mojej ocenie o wiele bliżej jej do literatury pięknej niż mrocznej. Oczywiście, mamy tutaj trupy i śledztwo, ale bardziej jako formę niż treść. I choć z recenzji, które czytałam, wynikało jasno, że jest to książka niebanalna, lecz i tak spodziewałam się, że będzie w moich klimatach.

Miałam duży problem z tym, żeby wejść w fabułę. Niby to, co się działo, było na początku jak najbardziej kryminalne, mimo to cała otoczka już wtedy była nieco psychodeliczna. Paradoksalnie im dziwniejszy nastrój się robił, tym lepiej mi się czytało, ale łapałam się często na tym, że zupełnie nie wiem o czym. Doświadczyłam czegoś takiego wcześniej tylko raz - przy "Ślepnąc od świateł" Jakuba Żulczyka, a to książka, którą wspominam zdecydowanie najgorzej spośród wszystkich przeczytanych. "Mroczny rewers" wypadł mimo wszystko znacznie lepiej, po przemęczeniu początku, udało mi się nawet odnaleźć jakąś przyjemność w lekturze, choć drażniły mnie szczegóły takie jak zapis choćby eldżi zamiast LG, a pojawiło się takich dziwactw niestety kilka.

Piotr Ander ma naprawdę świetny warsztat i własny niepowtarzalny styl snucia opowieści, którym z pewnością oczaruje odbiorców, jednak nie mnie. Ja nie czuję się dobrze, gdy fabuła odrywa się od realiów, gdy egzystencjalne rozważania dominują nad akcją powieści. Elementom fantastycznym mówię zdecydowanie nie, więc to, co dla wielu było atutem, w moim odczuciu przekreśliło wszystko. Stworzenie fikcyjnego miasta podziwiam, bo to wbrew pozorom trudniejsze niż osadzenie historii w znanych miejscach, jednak już sposób przedstawienia Śmierci był dla mnie zbyt odjechany.

"Mroczny rewers" to znaczący i dobry debiut, który czytelnikom z otwartym umysłem dostarczy wielu wrażeń. Ja jednak wolę pozostać przy bardziej przyziemnej literaturze, w której nie ma miejsca na groteskową fantastykę.

Moje 5/10.