Nie całkiem białe Boże Narodzenie recenzja

Fabuła z Agaty Christie (grupa obcych sobie osób w odciętym od świata miejscu plus nieboszczyk, a nawet dwa), główna bohaterka z Joanny Chmielewskiej (nieco roztrzepana, ale w kluczowych momentach wykazująca się zadziwiającą przytomnością umysłu, z poczuciem humoru i pociągiem do oficerów policji), a przesłuchania ze skandynawskich kryminałów (niekończące się rozmowy, które nic nie wnoszą, ale chyba mają oddawać klimat "prawdziwej policyjnej roboty").

Intryga kryminalna jest dość wciągająca, postacie interesujące, a językowo książka jest poprawna i czytało się bez bólu zębów (co przy tego typu hurtowych produkcjach jest już dużym plusem). Co prawda motyw i mordercę dało się na pewniaka wytypować gdzieś w połowie lektury, a zakończenie jest nagle urwane i dopełnienie całej historii wraz z otwarciem możliwości ciągu dalszego z tymi samymi bohaterami zajmuje jakieś półtorej stroniczki, ale była to dość miła i niezobowiązująca rozrywka w zimowym klimacie.

Natomiast frapuje mnie zagadka, na którą bezskutecznie szukam odpowiedzi - czy panią Magdalenę Knedler skrzywdził jakiś weganin i potrzebowała odreagować?!

Ponieważ autorka w posłowiu sprytnie zabezpieczyła sobie tyły, prosząc czytelników o nienaigrawanie się z niedostatków researchu, dlatego nie będę się jakoś mocno pastwić, tylko delikatnie zasugeruję doczytanie co nieco o:
- weganizmie, ze szczególnym uwzględnieniem "wegańskich potraw wigilijnych" (i nie, nie są to sałatka jarzynowa bez majonezu i makaron z warzywami);
- reakcjach psychicznych ofiar przemocy w rodzinie (zachowania bohaterów tego wątku są do tego stopnia niewiarygodne psychologicznie, że nawet nie będę komentować; chociaż może oni są tak dziwacznie skonstruowani, dlatego że są weganami??? to by wiele wyjaśniało);
- pisaniu naturalnie brzmiących dialogów (bo gdyby przejechać heblem po tych, które są, to by ino wióry leciały).

Nie całkiem też rozumiem czemu WIELOKROTNIE powtórzona jest informacja jakie seriale ogląda główny policjant i inne postacie się z niego z tego powodu naśmiewają (również wielokrotnie, taki powracający gag), ale to może wynikać z niedostatku mojej wiedzy o tychże serialach, bo żadnego z nich nie oglądałam. Może miał to być zabieg ocieplający wizerunek tegoż policjanta, we mnie wywoływał raczej momenty wtf?!.

Za to okładka na medal! Ma u mnie 10/10 za pomysł i wykonanie.